дыяхро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыяхро́нны дыяхро́нная дыяхро́ннае дыяхро́нныя
Р. дыяхро́ннага дыяхро́ннай
дыяхро́ннае		 дыяхро́ннага дыяхро́нных
Д. дыяхро́ннаму дыяхро́ннай дыяхро́ннаму дыяхро́нным
В. дыяхро́нны (неадуш.)
дыяхро́ннага (адуш.)		 дыяхро́нную дыяхро́ннае дыяхро́нныя (неадуш.)
дыяхро́нных (адуш.)
Т. дыяхро́нным дыяхро́ннай
дыяхро́ннаю		 дыяхро́нным дыяхро́ннымі
М. дыяхро́нным дыяхро́ннай дыяхро́нным дыяхро́нных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)