Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агджзклмнрстфхцчшэ

му́рын

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. му́рын му́рыны
Р. му́рына му́рынаў
Д. му́рыну му́рынам
В. му́рына му́рынаў
Т. му́рынам му́рынамі
М. му́рыне му́рынах

Крыніцы: tsbm1984.

муры́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. муры́н муры́ны
Р. муры́на муры́наў
Д. муры́ну муры́нам
В. муры́на муры́наў
Т. муры́нам муры́намі
М. муры́не муры́нах

Крыніцы: piskunou2012.

муры́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. муры́нка муры́нкі
Р. муры́нкі муры́нак
Д. муры́нцы муры́нкам
В. муры́нку муры́нак
Т. муры́нкай
муры́нкаю		 муры́нкамі
М. муры́нцы муры́нках

Крыніцы: piskunou2012.

муры́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. муры́нскі муры́нская муры́нскае муры́нскія
Р. муры́нскага муры́нскай
муры́нскае		 муры́нскага муры́нскіх
Д. муры́нскаму муры́нскай муры́нскаму муры́нскім
В. муры́нскі (неадуш.)
муры́нскага (адуш.)		 муры́нскую муры́нскае муры́нскія (неадуш.)
муры́нскіх (адуш.)
Т. муры́нскім муры́нскай
муры́нскаю		 муры́нскім муры́нскімі
М. муры́нскім муры́нскай муры́нскім муры́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

мурынцо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурынцо́ўка мурынцо́ўкі
Р. мурынцо́ўкі мурынцо́вак
Д. мурынцо́ўцы мурынцо́ўкам
В. мурынцо́ўку мурынцо́ўкі
Т. мурынцо́ўкай
мурынцо́ўкаю		 мурынцо́ўкамі
М. мурынцо́ўцы мурынцо́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

муры́нчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. муры́нчык муры́нчыкі
Р. муры́нчыка муры́нчыкаў
Д. муры́нчыку муры́нчыкам
В. муры́нчыка муры́нчыкаў
Т. муры́нчыкам муры́нчыкамі
М. муры́нчыку муры́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Мурыны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мурыны́
Р. Мурыно́ў
Д. Мурына́м
В. Мурыны́
Т. Мурына́мі
М. Мурына́х

Мурэ́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мурэ́й
Р. Мурэ́я
Д. Мурэ́ю
В. Мурэ́й
Т. Мурэ́ем
М. Мурэ́ю

мурэ́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мурэ́на мурэ́ны
Р. мурэ́ны мурэ́н
Д. мурэ́не мурэ́нам
В. мурэ́ну мурэ́н
Т. мурэ́най
мурэ́наю		 мурэ́намі
М. мурэ́не мурэ́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мурэ́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мурэ́навы мурэ́навая мурэ́навае мурэ́навыя
Р. мурэ́навага мурэ́навай
мурэ́навае		 мурэ́навага мурэ́навых
Д. мурэ́наваму мурэ́навай мурэ́наваму мурэ́навым
В. мурэ́навы (неадуш.)
мурэ́навага (адуш.)		 мурэ́навую мурэ́навае мурэ́навыя (неадуш.)
мурэ́навых (адуш.)
Т. мурэ́навым мурэ́навай
мурэ́наваю		 мурэ́навым мурэ́навымі
М. мурэ́навым мурэ́навай мурэ́навым мурэ́навых

Крыніцы: piskunou2012.