муры́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| муры́н | муры́ны | |
| муры́на | муры́наў | |
| муры́ну | муры́нам | |
| муры́на | муры́наў | |
| муры́нам | муры́намі | |
| муры́не | муры́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)