муры́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| муры́нка | муры́нкі | |
| муры́нкі | муры́нак | |
| муры́нцы | муры́нкам | |
| муры́нку | муры́нак | |
| муры́нкай муры́нкаю |
муры́нкамі | |
| муры́нцы | муры́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)