мурэ́на
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
мурэ́на | мурэ́ны | |
мурэ́ны | мурэ́н | |
мурэ́не | мурэ́нам | |
мурэ́ну | мурэ́н | |
мурэ́най мурэ́наю |
мурэ́намі | |
мурэ́не | мурэ́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)