му́рын
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
му́рын | му́рыны | |
му́рына | му́рынаў | |
му́рыну | му́рынам | |
му́рына | му́рынаў | |
му́рынам | му́рынамі | |
му́рыне | му́рынах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)