дэкарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэкарава́ны |
дэкарава́ная |
дэкарава́нае |
дэкарава́ныя |
| Р. |
дэкарава́нага |
дэкарава́най дэкарава́нае |
дэкарава́нага |
дэкарава́ных |
| Д. |
дэкарава́наму |
дэкарава́най |
дэкарава́наму |
дэкарава́ным |
| В. |
дэкарава́ны (неадуш.) дэкарава́нага (адуш.) |
дэкарава́ную |
дэкарава́нае |
дэкарава́ныя (неадуш.) дэкарава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэкарава́ным |
дэкарава́най дэкарава́наю |
дэкарава́ным |
дэкарава́нымі |
| М. |
дэкарава́ным |
дэкарава́най |
дэкарава́ным |
дэкарава́ных |
Кароткая форма: дэкарава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкарава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэкарава́ны |
дэкарава́ная |
дэкарава́нае |
дэкарава́ныя |
| Р. |
дэкарава́нага |
дэкарава́най дэкарава́нае |
дэкарава́нага |
дэкарава́ных |
| Д. |
дэкарава́наму |
дэкарава́най |
дэкарава́наму |
дэкарава́ным |
| В. |
дэкарава́ны (неадуш.) дэкарава́нага (адуш.) |
дэкарава́ную |
дэкарава́нае |
дэкарава́ныя (неадуш.) дэкарава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэкарава́ным |
дэкарава́най дэкарава́наю |
дэкарава́ным |
дэкарава́нымі |
| М. |
дэкарава́ным |
дэкарава́най |
дэкарава́ным |
дэкарава́ных |
Кароткая форма: дэкарава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкарава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дэкару́ецца |
дэкару́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дэкарава́ўся |
дэкарава́ліся |
| ж. |
дэкарава́лася |
| н. |
дэкарава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкарава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэкару́ю |
дэкару́ем |
| 2-я ас. |
дэкару́еш |
дэкару́еце |
| 3-я ас. |
дэкару́е |
дэкару́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дэкарава́ў |
дэкарава́лі |
| ж. |
дэкарава́ла |
| н. |
дэкарава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэкару́й |
дэкару́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дэкару́ючы |
Іншыя варыянты:
дэкары́раваць.
Крыніцы:
tsblm1996.
дэкарава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэкару́ю |
дэкару́ем |
| 2-я ас. |
дэкару́еш |
дэкару́еце |
| 3-я ас. |
дэкару́е |
дэкару́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дэкарава́ў |
дэкарава́лі |
| ж. |
дэкарава́ла |
| н. |
дэкарава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэкару́й |
дэкару́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дэкарава́ўшы |
Іншыя варыянты:
дэкары́раваць.
Крыніцы:
tsblm1996.
дэкара́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэкара́тар |
дэкара́тары |
| Р. |
дэкара́тара |
дэкара́тараў |
| Д. |
дэкара́тару |
дэкара́тарам |
| В. |
дэкара́тара |
дэкара́тараў |
| Т. |
дэкара́тарам |
дэкара́тарамі |
| М. |
дэкара́тару |
дэкара́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкара́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэкара́тарскі |
дэкара́тарская |
дэкара́тарскае |
дэкара́тарскія |
| Р. |
дэкара́тарскага |
дэкара́тарскай дэкара́тарскае |
дэкара́тарскага |
дэкара́тарскіх |
| Д. |
дэкара́тарскаму |
дэкара́тарскай |
дэкара́тарскаму |
дэкара́тарскім |
| В. |
дэкара́тарскі (неадуш.) дэкара́тарскага (адуш.) |
дэкара́тарскую |
дэкара́тарскае |
дэкара́тарскія (неадуш.) дэкара́тарскіх (адуш.) |
| Т. |
дэкара́тарскім |
дэкара́тарскай дэкара́тарскаю |
дэкара́тарскім |
дэкара́тарскімі |
| М. |
дэкара́тарскім |
дэкара́тарскай |
дэкара́тарскім |
дэкара́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкараты́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дэкараты́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
дэкараты́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэкараты́ўнасць |
| Р. |
дэкараты́ўнасці |
| Д. |
дэкараты́ўнасці |
| В. |
дэкараты́ўнасць |
| Т. |
дэкараты́ўнасцю |
| М. |
дэкараты́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.