дублюючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дублюючы |
дублюючая |
дублюючае |
дублюючыя |
Р. |
дублюючага |
дублюючай дублюючае |
дублюючага |
дублюючых |
Д. |
дублюючаму |
дублюючай |
дублюючаму |
дублюючым |
В. |
дублюючы дублюючага |
дублюючую |
дублюючае |
дублюючыя |
Т. |
дублюючым |
дублюючай дублюючаю |
дублюючым |
дублюючымі |
М. |
дублюючым |
дублюючай |
дублюючым |
дублюючых |
дублява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дублява́нне |
дублява́нні |
Р. |
дублява́ння |
дублява́нняў |
Д. |
дублява́нню |
дублява́нням |
В. |
дублява́нне |
дублява́нні |
Т. |
дублява́ннем |
дублява́ннямі |
М. |
дублява́нні |
дублява́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
дублява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дублява́ны |
дублява́ная |
дублява́нае |
дублява́ныя |
Р. |
дублява́нага |
дублява́най дублява́нае |
дублява́нага |
дублява́ных |
Д. |
дублява́наму |
дублява́най |
дублява́наму |
дублява́ным |
В. |
дублява́ны (неадуш.) дублява́нага (адуш.) |
дублява́ную |
дублява́нае |
дублява́ныя (неадуш.) дублява́ных (адуш.) |
Т. |
дублява́ным |
дублява́най дублява́наю |
дублява́ным |
дублява́нымі |
М. |
дублява́ным |
дублява́най |
дублява́ным |
дублява́ных |
Кароткая форма: дублява́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
дублява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дублю́ецца |
дублю́юцца |
Прошлы час |
м. |
дублява́ўся |
дублява́ліся |
ж. |
дублява́лася |
н. |
дублява́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дублю́ючыся |
Іншыя варыянты:
дублі́равацца.
Крыніцы:
piskunou2012.
дублява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дублю́ю |
дублю́ем |
2-я ас. |
дублю́еш |
дублю́еце |
3-я ас. |
дублю́е |
дублю́юць |
Прошлы час |
м. |
дублява́ў |
дублява́лі |
ж. |
дублява́ла |
н. |
дублява́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дублю́ючы |
Іншыя варыянты:
дублі́раваць.
Крыніцы:
piskunou2012.
дубля́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дубля́ж |
Р. |
дубляжу́ |
Д. |
дубляжу́ |
В. |
дубля́ж |
Т. |
дубляжо́м |
М. |
дубляжы́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дубля́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дубля́жны |
дубля́жная |
дубля́жнае |
дубля́жныя |
Р. |
дубля́жнага |
дубля́жнай дубля́жнае |
дубля́жнага |
дубля́жных |
Д. |
дубля́жнаму |
дубля́жнай |
дубля́жнаму |
дубля́жным |
В. |
дубля́жны (неадуш.) дубля́жнага (адуш.) |
дубля́жную |
дубля́жнае |
дубля́жныя (неадуш.) дубля́жных (адуш.) |
Т. |
дубля́жным |
дубля́жнай дубля́жнаю |
дубля́жным |
дубля́жнымі |
М. |
дубля́жным |
дубля́жнай |
дубля́жным |
дубля́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Дубля́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дубля́ны |
Р. |
Дубля́н Дубля́наў |
Д. |
Дубля́нам |
В. |
Дубля́ны |
Т. |
Дубля́намі |
М. |
Дубля́нах |