Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

павы́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	павы́тчык	павы́тчыкі
Р.	павы́тчыка	павы́тчыкаў
Д.	павы́тчыку	павы́тчыкам
В.	павы́тчыка	павы́тчыкаў
Т.	павы́тчыкам	павы́тчыкамі
М.	павы́тчыку	павы́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павытыка́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	павытыка́емся
2-я ас.	-	павытыка́ецеся
3-я ас.	павытыка́ецца	павытыка́юцца
Прошлы час
м.	павытыка́ўся	павытыка́ліся
ж.	павытыка́лася
н.	павытыка́лася
Загадны лад
2-я ас.	-	павытыка́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	павытыка́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

павытырка́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павытырка́ны	павытырка́ная	павытырка́нае	павытырка́ныя
Р.	павытырка́нага	павытырка́най павытырка́нае	павытырка́нага	павытырка́ных
Д.	павытырка́наму	павытырка́най	павытырка́наму	павытырка́ным
В.	павытырка́ны (неадуш.) павытырка́нага (адуш.)	павытырка́ную	павытырка́нае	павытырка́ныя (неадуш.) павытырка́ных (адуш.)
Т.	павытырка́ным	павытырка́най павытырка́наю	павытырка́ным	павытырка́нымі
М.	павытырка́ным	павытырка́най	павытырка́ным	павытырка́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

павытырка́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павытырка́ны	павытырка́ная	павытырка́нае	павытырка́ныя
Р.	павытырка́нага	павытырка́най павытырка́нае	павытырка́нага	павытырка́ных
Д.	павытырка́наму	павытырка́най	павытырка́наму	павытырка́ным
В.	павытырка́ны (неадуш.) павытырка́нага (адуш.)	павытырка́ную	павытырка́нае	павытырка́ныя (неадуш.) павытырка́ных (адуш.)
Т.	павытырка́ным	павытырка́най павытырка́наю	павытырка́ным	павытырка́нымі
М.	павытырка́ным	павытырка́най	павытырка́ным	павытырка́ных

Кароткая форма: павытырка́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

павытырка́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	павытырка́емся
2-я ас.	-	павытырка́ецеся
3-я ас.	павытырка́ецца	павытырка́юцца
Прошлы час
м.	павытырка́ўся	павытырка́ліся
ж.	павытырка́лася
н.	павытырка́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час	павытырка́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павытырка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	павытырка́ю	павытырка́ем
2-я ас.	павытырка́еш	павытырка́еце
3-я ас.	павытырка́е	павытырка́юць
Прошлы час
м.	павытырка́ў	павытырка́лі
ж.	павытырка́ла
н.	павытырка́ла
Загадны лад
2-я ас.	павытырка́й	павытырка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	павытырка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

павыты́ркваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павыты́ркваны	павыты́ркваная	павыты́ркванае	павыты́ркваныя
Р.	павыты́ркванага	павыты́ркванай павыты́ркванае	павыты́ркванага	павыты́ркваных
Д.	павыты́ркванаму	павыты́ркванай	павыты́ркванаму	павыты́ркваным
В.	павыты́ркваны (неадуш.) павыты́ркванага (адуш.)	павыты́ркваную	павыты́ркванае	павыты́ркваныя (неадуш.) павыты́ркваных (адуш.)
Т.	павыты́ркваным	павыты́ркванай павыты́ркванаю	павыты́ркваным	павыты́ркванымі
М.	павыты́ркваным	павыты́ркванай	павыты́ркваным	павыты́ркваных

Крыніцы: piskunou2012.

павыты́ркваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	павыты́ркваны	павыты́ркваная	павыты́ркванае	павыты́ркваныя
Р.	павыты́ркванага	павыты́ркванай павыты́ркванае	павыты́ркванага	павыты́ркваных
Д.	павыты́ркванаму	павыты́ркванай	павыты́ркванаму	павыты́ркваным
В.	павыты́ркваны (неадуш.) павыты́ркванага (адуш.)	павыты́ркваную	павыты́ркванае	павыты́ркваныя (неадуш.) павыты́ркваных (адуш.)
Т.	павыты́ркваным	павыты́ркванай павыты́ркванаю	павыты́ркваным	павыты́ркванымі
М.	павыты́ркваным	павыты́ркванай	павыты́ркваным	павыты́ркваных

Крыніцы: piskunou2012.

павыты́рквацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	павыты́ркваемся
2-я ас.	-	павыты́ркваецеся
3-я ас.	павыты́ркваецца	павыты́ркваюцца
Прошлы час
м.	павыты́ркваўся	павыты́ркваліся
ж.	павыты́рквалася
н.	павыты́рквалася
Загадны лад
2-я ас.	-	павыты́рквайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	павыты́ркваўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

павыты́ркваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	павыты́ркваю	павыты́ркваем
2-я ас.	павыты́ркваеш	павыты́ркваеце
3-я ас.	павыты́рквае	павыты́ркваюць
Прошлы час
м.	павыты́ркваў	павыты́рквалі
ж.	павыты́рквала
н.	павыты́рквала
Загадны лад
2-я ас.	павыты́рквай	павыты́рквайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	павыты́ркваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)