павытырка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павытырка́ю павытырка́ем
2-я ас. павытырка́еш павытырка́еце
3-я ас. павытырка́е павытырка́юць
Прошлы час
м. павытырка́ў павытырка́лі
ж. павытырка́ла
н. павытырка́ла
Загадны лад
2-я ас. павытырка́й павытырка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павытырка́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)