павыты́ркваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыты́ркваю павыты́ркваем
2-я ас. павыты́ркваеш павыты́ркваеце
3-я ас. павыты́рквае павыты́ркваюць
Прошлы час
м. павыты́ркваў павыты́рквалі
ж. павыты́рквала
н. павыты́рквала
Загадны лад
2-я ас. павыты́рквай павыты́рквайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыты́ркваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)