памага́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
памага́льнік |
памага́льнікі |
Р. |
памага́льніка |
памага́льнікаў |
Д. |
памага́льніку |
памага́льнікам |
В. |
памага́льніка |
памага́льнікаў |
Т. |
памага́льнікам |
памага́льнікамі |
М. |
памага́льніку |
памага́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
памага́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
памага́нне |
Р. |
памага́ння |
Д. |
памага́нню |
В. |
памага́нне |
Т. |
памага́ннем |
М. |
памага́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
памага́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
памага́ннік |
памага́ннікі |
Р. |
памага́нніка |
памага́ннікаў |
Д. |
памага́нніку |
памага́ннікам |
В. |
памага́нніка |
памага́ннікаў |
Т. |
памага́ннікам |
памага́ннікамі |
М. |
памага́нніку |
памага́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
памага́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
памага́тар |
памага́тары |
Р. |
памага́тара |
памага́тараў |
Д. |
памага́тару |
памага́тарам |
В. |
памага́тара |
памага́тараў |
Т. |
памага́тарам |
памага́тарамі |
М. |
памага́тару |
памага́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
памага́тая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
памага́тая |
памага́тыя |
Р. |
памага́тай |
памага́тых |
Д. |
памага́тай |
памага́тым |
В. |
памага́тую |
памага́тых |
Т. |
памага́тай памага́таю |
памага́тымі |
М. |
памага́тай |
памага́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
памага́ты
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
памага́ты |
памага́тыя |
Р. |
памага́тага |
памага́тых |
Д. |
памага́таму |
памага́тым |
В. |
памага́тага |
памага́тых |
Т. |
памага́тым |
памага́тымі |
М. |
памага́тым |
памага́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
памага́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
памага́ю |
памага́ем |
2-я ас. |
памага́еш |
памага́еце |
3-я ас. |
памага́е |
памага́юць |
Прошлы час |
м. |
памага́ў |
памага́лі |
ж. |
памага́ла |
н. |
памага́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
памага́й |
памага́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
памага́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
памага́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
памага́чка |
памага́чкі |
Р. |
памага́чкі |
памага́чак |
Д. |
памага́чцы |
памага́чкам |
В. |
памага́чку |
памага́чак |
Т. |
памага́чкай памага́чкаю |
памага́чкамі |
М. |
памага́чцы |
памага́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
памаглява́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
памаглява́ны |
памаглява́ная |
памаглява́нае |
памаглява́ныя |
Р. |
памаглява́нага |
памаглява́най памаглява́нае |
памаглява́нага |
памаглява́ных |
Д. |
памаглява́наму |
памаглява́най |
памаглява́наму |
памаглява́ным |
В. |
памаглява́ны (неадуш.) памаглява́нага (адуш.) |
памаглява́ную |
памаглява́нае |
памаглява́ныя (неадуш.) памаглява́ных (адуш.) |
Т. |
памаглява́ным |
памаглява́най памаглява́наю |
памаглява́ным |
памаглява́нымі |
М. |
памаглява́ным |
памаглява́най |
памаглява́ным |
памаглява́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012.
памаглява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
памаглява́ны |
памаглява́ная |
памаглява́нае |
памаглява́ныя |
Р. |
памаглява́нага |
памаглява́най памаглява́нае |
памаглява́нага |
памаглява́ных |
Д. |
памаглява́наму |
памаглява́най |
памаглява́наму |
памаглява́ным |
В. |
памаглява́ны (неадуш.) памаглява́нага (адуш.) |
памаглява́ную |
памаглява́нае |
памаглява́ныя (неадуш.) памаглява́ных (адуш.) |
Т. |
памаглява́ным |
памаглява́най памаглява́наю |
памаглява́ным |
памаглява́нымі |
М. |
памаглява́ным |
памаглява́най |
памаглява́ным |
памаглява́ных |
Кароткая форма: памаглява́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012.