паюне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паюне́ю |
паюне́ем |
| 2-я ас. |
паюне́еш |
паюне́еце |
| 3-я ас. |
паюне́е |
паюне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
паюне́ў |
паюне́лі |
| ж. |
паюне́ла |
| н. |
паюне́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паюне́й |
паюне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паюне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
паюро́дстваваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паюро́дствую |
паюро́дствуем |
| 2-я ас. |
паюро́дствуеш |
паюро́дствуеце |
| 3-я ас. |
паюро́дствуе |
паюро́дствуюць |
| Прошлы час |
| м. |
паюро́дстваваў |
паюро́дствавалі |
| ж. |
паюро́дствавала |
| н. |
паюро́дствавала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паюро́дстваваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
па́юс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
па́юс |
па́юсы |
| Р. |
па́юса |
па́юсаў |
| Д. |
па́юсу |
па́юсам |
| В. |
па́юс |
па́юсы |
| Т. |
па́юсам |
па́юсамі |
| М. |
па́юсе |
па́юсах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
па́юсны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
па́юсны |
па́юсная |
па́юснае |
па́юсныя |
| Р. |
па́юснага |
па́юснай па́юснае |
па́юснага |
па́юсных |
| Д. |
па́юснаму |
па́юснай |
па́юснаму |
па́юсным |
| В. |
па́юсны (неадуш.) па́юснага (адуш.) |
па́юсную |
па́юснае |
па́юсныя (неадуш.) па́юсных (адуш.) |
| Т. |
па́юсным |
па́юснай па́юснаю |
па́юсным |
па́юснымі |
| М. |
па́юсным |
па́юснай |
па́юсным |
па́юсных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.