павытырка́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павытырка́ны павытырка́ная павытырка́нае павытырка́ныя
Р. павытырка́нага павытырка́най
павытырка́нае		 павытырка́нага павытырка́ных
Д. павытырка́наму павытырка́най павытырка́наму павытырка́ным
В. павытырка́ны (неадуш.)
павытырка́нага (адуш.)		 павытырка́ную павытырка́нае павытырка́ныя (неадуш.)
павытырка́ных (адуш.)
Т. павытырка́ным павытырка́най
павытырка́наю		 павытырка́ным павытырка́нымі
М. павытырка́ным павытырка́най павытырка́ным павытырка́ных

Кароткая форма: павытырка́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)