ад’е́дзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ад’е́дзены |
ад’е́дзеная |
ад’е́дзенае |
ад’е́дзеныя |
| Р. |
ад’е́дзенага |
ад’е́дзенай ад’е́дзенае |
ад’е́дзенага |
ад’е́дзеных |
| Д. |
ад’е́дзенаму |
ад’е́дзенай |
ад’е́дзенаму |
ад’е́дзеным |
| В. |
ад’е́дзены (неадуш.) ад’е́дзенага (адуш.) |
ад’е́дзеную |
ад’е́дзенае |
ад’е́дзеныя (неадуш.) ад’е́дзеных (адуш.) |
| Т. |
ад’е́дзеным |
ад’е́дзенай ад’е́дзенаю |
ад’е́дзеным |
ад’е́дзенымі |
| М. |
ад’е́дзеным |
ад’е́дзенай |
ад’е́дзеным |
ад’е́дзеных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ад’е́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ад’е́дзены |
ад’е́дзеная |
ад’е́дзенае |
ад’е́дзеныя |
| Р. |
ад’е́дзенага |
ад’е́дзенай ад’е́дзенае |
ад’е́дзенага |
ад’е́дзеных |
| Д. |
ад’е́дзенаму |
ад’е́дзенай |
ад’е́дзенаму |
ад’е́дзеным |
| В. |
ад’е́дзены (неадуш.) ад’е́дзенага (адуш.) |
ад’е́дзеную |
ад’е́дзенае |
ад’е́дзеныя (неадуш.) ад’е́дзеных (адуш.) |
| Т. |
ад’е́дзеным |
ад’е́дзенай ад’е́дзенаю |
ад’е́дзеным |
ад’е́дзенымі |
| М. |
ад’е́дзеным |
ад’е́дзенай |
ад’е́дзеным |
ад’е́дзеных |
Кароткая форма: ад’е́дзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ад’е́зд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ад’е́зд |
ад’е́зды |
| Р. |
ад’е́зду |
ад’е́здаў |
| Д. |
ад’е́зду |
ад’е́здам |
| В. |
ад’е́зд |
ад’е́зды |
| Т. |
ад’е́здам |
ад’е́здамі |
| М. |
ад’е́здзе |
ад’е́здах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ад’е́здзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ад’е́зджуся |
ад’е́здзімся |
| 2-я ас. |
ад’е́здзішся |
ад’е́здзіцеся |
| 3-я ас. |
ад’е́здзіцца |
ад’е́здзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
ад’е́здзіўся |
ад’е́здзіліся |
| ж. |
ад’е́здзілася |
| н. |
ад’е́здзілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ад’е́здзіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ад’е́здзіць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ад’е́зджу |
ад’е́здзім |
| 2-я ас. |
ад’е́здзіш |
ад’е́здзіце |
| 3-я ас. |
ад’е́здзіць |
ад’е́здзяць |
| Прошлы час |
| м. |
ад’е́здзіў |
ад’е́здзілі |
| ж. |
ад’е́здзіла |
| н. |
ад’е́здзіла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ад’е́здзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ад’е́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ад’е́знік |
ад’е́знікі |
| Р. |
ад’е́зніка |
ад’е́знікаў |
| Д. |
ад’е́зніку |
ад’е́знікам |
| В. |
ад’е́зніка |
ад’е́знікаў |
| Т. |
ад’е́знікам |
ад’е́знікамі |
| М. |
ад’е́зніку |
ад’е́зніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ад’ектывава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ад’ектывава́нне |
| Р. |
ад’ектывава́ння |
| Д. |
ад’ектывава́нню |
| В. |
ад’ектывава́нне |
| Т. |
ад’ектывава́ннем |
| М. |
ад’ектывава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ад’ектывава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ад’ектывава́ны |
ад’ектывава́ная |
ад’ектывава́нае |
ад’ектывава́ныя |
| Р. |
ад’ектывава́нага |
ад’ектывава́най ад’ектывава́нае |
ад’ектывава́нага |
ад’ектывава́ных |
| Д. |
ад’ектывава́наму |
ад’ектывава́най |
ад’ектывава́наму |
ад’ектывава́ным |
| В. |
ад’ектывава́ны (неадуш.) ад’ектывава́нага (адуш.) |
ад’ектывава́ную |
ад’ектывава́нае |
ад’ектывава́ныя (неадуш.) ад’ектывава́ных (адуш.) |
| Т. |
ад’ектывава́ным |
ад’ектывава́най ад’ектывава́наю |
ад’ектывава́ным |
ад’ектывава́нымі |
| М. |
ад’ектывава́ным |
ад’ектывава́най |
ад’ектывава́ным |
ад’ектывава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ад’ектывава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ад’ектывава́ны |
ад’ектывава́ная |
ад’ектывава́нае |
ад’ектывава́ныя |
| Р. |
ад’ектывава́нага |
ад’ектывава́най ад’ектывава́нае |
ад’ектывава́нага |
ад’ектывава́ных |
| Д. |
ад’ектывава́наму |
ад’ектывава́най |
ад’ектывава́наму |
ад’ектывава́ным |
| В. |
ад’ектывава́ны (неадуш.) ад’ектывава́нага (адуш.) |
ад’ектывава́ную |
ад’ектывава́нае |
ад’ектывава́ныя (неадуш.) ад’ектывава́ных (адуш.) |
| Т. |
ад’ектывава́ным |
ад’ектывава́най ад’ектывава́наю |
ад’ектывава́ным |
ад’ектывава́нымі |
| М. |
ад’ектывава́ным |
ад’ектывава́най |
ад’ектывава́ным |
ад’ектывава́ных |
Кароткая форма: ад’ектывава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.