ад’ектывава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ад’ектывава́нне | |
ад’ектывава́ння | |
ад’ектывава́нню | |
ад’ектывава́нне | |
ад’ектывава́ннем | |
ад’ектывава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)