ад’ектывава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ад’ектывава́нне
Р. ад’ектывава́ння
Д. ад’ектывава́нню
В. ад’ектывава́нне
Т. ад’ектывава́ннем
М. ад’ектывава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)