ад’е́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ад’е́знік ад’е́знікі
Р. ад’е́зніка ад’е́знікаў
Д. ад’е́зніку ад’е́знікам
В. ад’е́зніка ад’е́знікаў
Т. ад’е́знікам ад’е́знікамі
М. ад’е́зніку ад’е́зніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)