арэ́чаўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
арэ́чаўлены |
арэ́чаўленая |
арэ́чаўленае |
арэ́чаўленыя |
| Р. |
арэ́чаўленага |
арэ́чаўленай
арэ́чаўленае |
арэ́чаўленага |
арэ́чаўленых |
| Д. |
арэ́чаўленаму |
арэ́чаўленай |
арэ́чаўленаму |
арэ́чаўленым |
| В. |
арэ́чаўлены (неадуш.)
арэ́чаўленага (адуш.) |
арэ́чаўленую |
арэ́чаўленае |
арэ́чаўленыя (неадуш.)
арэ́чаўленых (адуш.) |
| Т. |
арэ́чаўленым |
арэ́чаўленай
арэ́чаўленаю |
арэ́чаўленым |
арэ́чаўленымі |
| М. |
арэ́чаўленым |
арэ́чаўленай |
арэ́чаўленым |
арэ́чаўленых |
Кароткая форма: арэ́чаўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
арэ́чаўлівацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
арэ́чаўліваецца |
арэ́чаўліваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
арэ́чаўліваўся |
арэ́чаўліваліся |
| ж. |
арэ́чаўлівалася |
| н. |
арэ́чаўлівалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
арэ́чаўліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
арэ́чаўліваю |
арэ́чаўліваем |
| 2-я ас. |
арэ́чаўліваеш |
арэ́чаўліваеце |
| 3-я ас. |
арэ́чаўлівае |
арэ́чаўліваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
арэ́чаўліваў |
арэ́чаўлівалі |
| ж. |
арэ́чаўлівала |
| н. |
арэ́чаўлівала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
арэ́чаўлівай |
арэ́чаўлівайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
арэ́чаўліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
арэ́шак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арэ́шак |
арэ́шкі |
| Р. |
арэ́шка |
арэ́шкаў |
| Д. |
арэ́шку |
арэ́шкам |
| В. |
арэ́шак |
арэ́шкі |
| Т. |
арэ́шкам |
арэ́шкамі |
| М. |
арэ́шку |
арэ́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Арэ́шанка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Арэ́шанка |
| Р. |
Арэ́шанкі |
| Д. |
Арэ́шанцы |
| В. |
Арэ́шанку |
| Т. |
Арэ́шанкай
Арэ́шанкаю |
| М. |
Арэ́шанцы |
Арэ́шанкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Арэ́шанкі |
| Р. |
Арэ́шанак
Арэ́шанкаў |
| Д. |
Арэ́шанкам |
| В. |
Арэ́шанкі |
| Т. |
Арэ́шанкамі |
| М. |
Арэ́шанках |
Арэ́шкавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Арэ́шкавічы |
| Р. |
Арэ́шкавіч
Арэ́шкавічаў |
| Д. |
Арэ́шкавічам |
| В. |
Арэ́шкавічы |
| Т. |
Арэ́шкавічамі |
| М. |
Арэ́шкавічах |
арэ́шкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
арэ́шкавы |
арэ́шкавая |
арэ́шкавае |
арэ́шкавыя |
| Р. |
арэ́шкавага |
арэ́шкавай
арэ́шкавае |
арэ́шкавага |
арэ́шкавых |
| Д. |
арэ́шкаваму |
арэ́шкавай |
арэ́шкаваму |
арэ́шкавым |
| В. |
арэ́шкавы (неадуш.)
арэ́шкавага (адуш.) |
арэ́шкавую |
арэ́шкавае |
арэ́шкавыя (неадуш.)
арэ́шкавых (адуш.) |
| Т. |
арэ́шкавым |
арэ́шкавай
арэ́шкаваю |
арэ́шкавым |
арэ́шкавымі |
| М. |
арэ́шкавым |
арэ́шкавай |
арэ́шкавым |
арэ́шкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
арэ́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
арэ́шнік |
| Р. |
арэ́шніку |
| Д. |
арэ́шніку |
| В. |
арэ́шнік |
| Т. |
арэ́шнікам |
| М. |
арэ́шніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.