дэнтыятры́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэнтыятры́я |
| Р. |
дэнтыятры́і |
| Д. |
дэнтыятры́і |
| В. |
дэнтыятры́ю |
| Т. |
дэнтыятры́яй
дэнтыятры́яю |
| М. |
дэнтыятры́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэнудава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэнудава́ны |
дэнудава́ная |
дэнудава́нае |
дэнудава́ныя |
| Р. |
дэнудава́нага |
дэнудава́най
дэнудава́нае |
дэнудава́нага |
дэнудава́ных |
| Д. |
дэнудава́наму |
дэнудава́най |
дэнудава́наму |
дэнудава́ным |
| В. |
дэнудава́ны (неадуш.)
дэнудава́нага (адуш.) |
дэнудава́ную |
дэнудава́нае |
дэнудава́ныя (неадуш.)
дэнудава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэнудава́ным |
дэнудава́най
дэнудава́наю |
дэнудава́ным |
дэнудава́нымі |
| М. |
дэнудава́ным |
дэнудава́най |
дэнудава́ным |
дэнудава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэнудава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэнудава́ны |
дэнудава́ная |
дэнудава́нае |
дэнудава́ныя |
| Р. |
дэнудава́нага |
дэнудава́най
дэнудава́нае |
дэнудава́нага |
дэнудава́ных |
| Д. |
дэнудава́наму |
дэнудава́най |
дэнудава́наму |
дэнудава́ным |
| В. |
дэнудава́ны (неадуш.)
дэнудава́нага (адуш.) |
дэнудава́ную |
дэнудава́нае |
дэнудава́ныя (неадуш.)
дэнудава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэнудава́ным |
дэнудава́най
дэнудава́наю |
дэнудава́ным |
дэнудава́нымі |
| М. |
дэнудава́ным |
дэнудава́най |
дэнудава́ным |
дэнудава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэнудацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэнудацы́йны |
дэнудацы́йная |
дэнудацы́йнае |
дэнудацы́йныя |
| Р. |
дэнудацы́йнага |
дэнудацы́йнай
дэнудацы́йнае |
дэнудацы́йнага |
дэнудацы́йных |
| Д. |
дэнудацы́йнаму |
дэнудацы́йнай |
дэнудацы́йнаму |
дэнудацы́йным |
| В. |
дэнудацы́йны (неадуш.)
дэнудацы́йнага (адуш.) |
дэнудацы́йную |
дэнудацы́йнае |
дэнудацы́йныя (неадуш.)
дэнудацы́йных (адуш.) |
| Т. |
дэнудацы́йным |
дэнудацы́йнай
дэнудацы́йнаю |
дэнудацы́йным |
дэнудацы́йнымі |
| М. |
дэнудацы́йным |
дэнудацы́йнай |
дэнудацы́йным |
дэнудацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэнуда́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэнуда́цыя |
| Р. |
дэнуда́цыі |
| Д. |
дэнуда́цыі |
| В. |
дэнуда́цыю |
| Т. |
дэнуда́цыяй
дэнуда́цыяю |
| М. |
дэнуда́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэнці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэнці́н |
| Р. |
дэнці́ну |
| Д. |
дэнці́ну |
| В. |
дэнці́н |
| Т. |
дэнці́нам |
| М. |
дэнці́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэпазі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэпазі́т |
дэпазі́ты |
| Р. |
дэпазі́ту |
дэпазі́таў |
| Д. |
дэпазі́ту |
дэпазі́там |
| В. |
дэпазі́т |
дэпазі́ты |
| Т. |
дэпазі́там |
дэпазі́тамі |
| М. |
дэпазі́це |
дэпазі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэпазі́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэпазі́тар |
дэпазі́тары |
| Р. |
дэпазі́тара |
дэпазі́тараў |
| Д. |
дэпазі́тару |
дэпазі́тарам |
| В. |
дэпазі́тара |
дэпазі́тараў |
| Т. |
дэпазі́тарам |
дэпазі́тарамі |
| М. |
дэпазі́тару |
дэпазі́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.