дэнудацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэнудацы́йны дэнудацы́йная дэнудацы́йнае дэнудацы́йныя
Р. дэнудацы́йнага дэнудацы́йнай
дэнудацы́йнае		 дэнудацы́йнага дэнудацы́йных
Д. дэнудацы́йнаму дэнудацы́йнай дэнудацы́йнаму дэнудацы́йным
В. дэнудацы́йны (неадуш.)
дэнудацы́йнага (адуш.)		 дэнудацы́йную дэнудацы́йнае дэнудацы́йныя (неадуш.)
дэнудацы́йных (адуш.)
Т. дэнудацы́йным дэнудацы́йнай
дэнудацы́йнаю		 дэнудацы́йным дэнудацы́йнымі
М. дэнудацы́йным дэнудацы́йнай дэнудацы́йным дэнудацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)