Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дыягнастава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыягнастава́ны дыягнастава́ная дыягнастава́нае дыягнастава́ныя
Р. дыягнастава́нага дыягнастава́най
дыягнастава́нае
дыягнастава́нага дыягнастава́ных
Д. дыягнастава́наму дыягнастава́най дыягнастава́наму дыягнастава́ным
В. дыягнастава́ны (неадуш.)
дыягнастава́нага (адуш.)
дыягнастава́ную дыягнастава́нае дыягнастава́ныя (неадуш.)
дыягнастава́ных (адуш.)
Т. дыягнастава́ным дыягнастава́най
дыягнастава́наю
дыягнастава́ным дыягнастава́нымі
М. дыягнастава́ным дыягнастава́най дыягнастава́ным дыягнастава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

дыягнастава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дыягнасту́ецца дыягнасту́юцца
Прошлы час
м. дыягнастава́ўся дыягнастава́ліся
ж. дыягнастава́лася
н. дыягнастава́лася

Крыніцы: piskunou2012.

дыягнастава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыягнасту́ю дыягнасту́ем
2-я ас. дыягнасту́еш дыягнасту́еце
3-я ас. дыягнасту́е дыягнасту́юць
Прошлы час
м. дыягнастава́ў дыягнастава́лі
ж. дыягнастава́ла
н. дыягнастава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыягнасту́й дыягнасту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыягнасту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыягнастава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыягнасту́ю дыягнасту́ем
2-я ас. дыягнасту́еш дыягнасту́еце
3-я ас. дыягнасту́е дыягнасту́юць
Прошлы час
м. дыягнастава́ў дыягнастава́лі
ж. дыягнастава́ла
н. дыягнастава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыягнасту́й дыягнасту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыягнастава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыягнасты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дыягнасты́чна - -

дыягнасты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыягнасты́чны дыягнасты́чная дыягнасты́чнае дыягнасты́чныя
Р. дыягнасты́чнага дыягнасты́чнай
дыягнасты́чнае
дыягнасты́чнага дыягнасты́чных
Д. дыягнасты́чнаму дыягнасты́чнай дыягнасты́чнаму дыягнасты́чным
В. дыягнасты́чны (неадуш.)
дыягнасты́чнага (адуш.)
дыягнасты́чную дыягнасты́чнае дыягнасты́чныя (неадуш.)
дыягнасты́чных (адуш.)
Т. дыягнасты́чным дыягнасты́чнай
дыягнасты́чнаю
дыягнасты́чным дыягнасты́чнымі
М. дыягнасты́чным дыягнасты́чнай дыягнасты́чным дыягнасты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыягно́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыягно́ст дыягно́сты
Р. дыягно́ста дыягно́стаў
Д. дыягно́сту дыягно́стам
В. дыягно́ста дыягно́стаў
Т. дыягно́стам дыягно́стамі
М. дыягно́сце дыягно́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыягно́стык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыягно́стык дыягно́стыкі
Р. дыягно́стыка дыягно́стыкаў
Д. дыягно́стыку дыягно́стыкам
В. дыягно́стыка дыягно́стыкаў
Т. дыягно́стыкам дыягно́стыкамі
М. дыягно́стыку дыягно́стыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дыягно́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дыягно́стыка
Р. дыягно́стыкі
Д. дыягно́стыцы
В. дыягно́стыку
Т. дыягно́стыкай
дыягно́стыкаю
М. дыягно́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыягра́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыягра́ма дыягра́мы
Р. дыягра́мы дыягра́м
Д. дыягра́ме дыягра́мам
В. дыягра́му дыягра́мы
Т. дыягра́май
дыягра́маю
дыягра́мамі
М. дыягра́ме дыягра́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.