дыягнасты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыягнасты́чны дыягнасты́чная дыягнасты́чнае дыягнасты́чныя
Р. дыягнасты́чнага дыягнасты́чнай
дыягнасты́чнае		 дыягнасты́чнага дыягнасты́чных
Д. дыягнасты́чнаму дыягнасты́чнай дыягнасты́чнаму дыягнасты́чным
В. дыягнасты́чны (неадуш.)
дыягнасты́чнага (адуш.)		 дыягнасты́чную дыягнасты́чнае дыягнасты́чныя (неадуш.)
дыягнасты́чных (адуш.)
Т. дыягнасты́чным дыягнасты́чнай
дыягнасты́чнаю		 дыягнасты́чным дыягнасты́чнымі
М. дыягнасты́чным дыягнасты́чнай дыягнасты́чным дыягнасты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)