Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

суро́чаны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. суро́чаны суро́чаныя
Р. суро́чанага суро́чаных
Д. суро́чанаму суро́чаным
В. суро́чанага суро́чаных
Т. суро́чаным суро́чанымі
М. суро́чаным суро́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

суро́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суро́чаны суро́чаная суро́чанае суро́чаныя
Р. суро́чанага суро́чанай
суро́чанае		 суро́чанага суро́чаных
Д. суро́чанаму суро́чанай суро́чанаму суро́чаным
В. суро́чаны (неадуш.)
суро́чанага (адуш.)		 суро́чаную суро́чанае суро́чаныя (неадуш.)
суро́чаных (адуш.)
Т. суро́чаным суро́чанай
суро́чанаю		 суро́чаным суро́чанымі
М. суро́чаным суро́чанай суро́чаным суро́чаных

Кароткая форма: суро́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

суро́чваць

‘сурочваць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. суро́чваю суро́чваем
2-я ас. суро́чваеш суро́чваеце
3-я ас. суро́чвае суро́чваюць
Прошлы час
м. суро́чваў суро́чвалі
ж. суро́чвала
н. суро́чвала
Загадны лад
2-я ас. суро́чвай суро́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час суро́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

суро́члівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суро́члівы суро́члівая суро́члівае суро́члівыя
Р. суро́члівага суро́члівай
суро́члівае		 суро́члівага суро́члівых
Д. суро́чліваму суро́члівай суро́чліваму суро́члівым
В. суро́члівы (неадуш.)
суро́члівага (адуш.)		 суро́члівую суро́члівае суро́члівыя (неадуш.)
суро́члівых (адуш.)
Т. суро́члівым суро́члівай
суро́чліваю		 суро́члівым суро́члівымі
М. суро́члівым суро́члівай суро́члівым суро́члівых

Крыніцы: piskunou2012.

суро́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суро́чнік суро́чнікі
Р. суро́чніка суро́чнікаў
Д. суро́чніку суро́чнікам
В. суро́чніка суро́чнікаў
Т. суро́чнікам суро́чнікамі
М. суро́чніку суро́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

суро́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. суро́чніца суро́чніцы
Р. суро́чніцы суро́чніц
Д. суро́чніцы суро́чніцам
В. суро́чніцу суро́чніц
Т. суро́чніцай
суро́чніцаю		 суро́чніцамі
М. суро́чніцы суро́чніцах

Крыніцы: piskunou2012.

суро́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суро́чны суро́чная суро́чнае суро́чныя
Р. суро́чнага суро́чнай
суро́чнае		 суро́чнага суро́чных
Д. суро́чнаму суро́чнай суро́чнаму суро́чным
В. суро́чны (неадуш.)
суро́чнага (адуш.)		 суро́чную суро́чнае суро́чныя (неадуш.)
суро́чных (адуш.)
Т. суро́чным суро́чнай
суро́чнаю		 суро́чным суро́чнымі
М. суро́чным суро́чнай суро́чным суро́чных

Крыніцы: piskunou2012.

суро́чыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. суро́чу суро́чым
2-я ас. суро́чыш суро́чыце
3-я ас. суро́чыць суро́чаць
Прошлы час
м. суро́чыў суро́чылі
ж. суро́чыла
н. суро́чыла
Загадны лад
2-я ас. суро́ч суро́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час суро́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сурфакта́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сурфакта́нт сурфакта́нты
Р. сурфакта́нту сурфакта́нтаў
Д. сурфакта́нту сурфакта́нтам
В. сурфакта́нт сурфакта́нты
Т. сурфакта́нтам сурфакта́нтамі
М. сурфакта́нце сурфакта́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Су́рціны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Су́рціны
Р. Су́рцін
Су́рцінаў
Д. Су́рцінам
В. Су́рціны
Т. Су́рцінамі
М. Су́рцінах