суро́чыць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
суро́чу | суро́чым | |
суро́чыш | суро́чыце | |
суро́чыць | суро́чаць | |
Прошлы час | ||
суро́чыў | суро́чылі | |
суро́чыла | ||
суро́чыла | ||
Загадны лад | ||
суро́ч | суро́чце | |
Дзеепрыслоўе | ||
суро́чыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)