дэканта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэканта́цыя |
Р. |
дэканта́цыі |
Д. |
дэканта́цыі |
В. |
дэканта́цыю |
Т. |
дэканта́цыяй дэканта́цыяю |
М. |
дэканта́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэканцэрагеніза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэканцэрагеніза́цыя |
Р. |
дэканцэрагеніза́цыі |
Д. |
дэканцэрагеніза́цыі |
В. |
дэканцэрагеніза́цыю |
Т. |
дэканцэрагеніза́цыяй дэканцэрагеніза́цыяю |
М. |
дэканцэрагеніза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкапі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэкапі́раванне |
Р. |
дэкапі́равання |
Д. |
дэкапі́раванню |
В. |
дэкапі́раванне |
Т. |
дэкапі́раваннем |
М. |
дэкапі́раванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкапі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэкапі́раваны |
дэкапі́раваная |
дэкапі́раванае |
дэкапі́раваныя |
Р. |
дэкапі́раванага |
дэкапі́раванай дэкапі́раванае |
дэкапі́раванага |
дэкапі́раваных |
Д. |
дэкапі́раванаму |
дэкапі́раванай |
дэкапі́раванаму |
дэкапі́раваным |
В. |
дэкапі́раваны (неадуш.) дэкапі́раванага (адуш.) |
дэкапі́раваную |
дэкапі́раванае |
дэкапі́раваныя (неадуш.) дэкапі́раваных (адуш.) |
Т. |
дэкапі́раваным |
дэкапі́раванай дэкапі́раванаю |
дэкапі́раваным |
дэкапі́раванымі |
М. |
дэкапі́раваным |
дэкапі́раванай |
дэкапі́раваным |
дэкапі́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкапі́раваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэкапі́раваны |
дэкапі́раваная |
дэкапі́раванае |
дэкапі́раваныя |
Р. |
дэкапі́раванага |
дэкапі́раванай дэкапі́раванае |
дэкапі́раванага |
дэкапі́раваных |
Д. |
дэкапі́раванаму |
дэкапі́раванай |
дэкапі́раванаму |
дэкапі́раваным |
В. |
дэкапі́раваны (неадуш.) дэкапі́раванага (адуш.) |
дэкапі́раваную |
дэкапі́раванае |
дэкапі́раваныя (неадуш.) дэкапі́раваных (адуш.) |
Т. |
дэкапі́раваным |
дэкапі́раванай дэкапі́раванаю |
дэкапі́раваным |
дэкапі́раванымі |
М. |
дэкапі́раваным |
дэкапі́раванай |
дэкапі́раваным |
дэкапі́раваных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкапіта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэкапіта́цыя |
дэкапіта́цыі |
Р. |
дэкапіта́цыі |
дэкапіта́цый |
Д. |
дэкапіта́цыі |
дэкапіта́цыям |
В. |
дэкапіта́цыю |
дэкапіта́цыі |
Т. |
дэкапіта́цыяй дэкапіта́цыяю |
дэкапіта́цыямі |
М. |
дэкапіта́цыі |
дэкапіта́цыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкапо́да
‘малюск’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэкапо́да |
дэкапо́ды |
Р. |
дэкапо́ды |
дэкапо́д |
Д. |
дэкапо́дзе |
дэкапо́дам |
В. |
дэкапо́ду |
дэкапо́д |
Т. |
дэкапо́дай дэкапо́даю |
дэкапо́дамі |
М. |
дэкапо́дзе |
дэкапо́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэкарава́нне |
Р. |
дэкарава́ння |
Д. |
дэкарава́нню |
В. |
дэкарава́нне |
Т. |
дэкарава́ннем |
М. |
дэкарава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.