дэканцэрагеніза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дэканцэрагеніза́цыя | |
дэканцэрагеніза́цыі | |
дэканцэрагеніза́цыі | |
дэканцэрагеніза́цыю | |
дэканцэрагеніза́цыяй дэканцэрагеніза́цыяю |
|
дэканцэрагеніза́цыі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)