Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
джзйклнпрстхцчш

Вярхпо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вярхпо́лле
Р. Вярхпо́лля
Д. Вярхпо́ллю
В. Вярхпо́лле
Т. Вярхпо́ллем
М. Вярхпо́ллі

Вярху́сце

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вярху́сце
Р. Вярху́сця
Д. Вярху́сцю
В. Вярху́сце
Т. Вярху́сцем
М. Вярху́сці

Вярху́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вярху́ціна
Р. Вярху́ціна
Д. Вярху́ціну
В. Вярху́ціна
Т. Вярху́цінам
М. Вярху́ціне

вярху́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вярху́шка вярху́шкі
Р. вярху́шкі вярху́шак
Д. вярху́шцы вярху́шкам
В. вярху́шку вярху́шкі
Т. вярху́шкай
вярху́шкаю		 вярху́шкамі
М. вярху́шцы вярху́шках

Крыніцы: piskunou2012.

вярце́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вярчу́ся ве́рцімся
2-я ас. ве́рцішся ве́рціцеся
3-я ас. ве́рціцца ве́рцяцца
Прошлы час
м. вярце́ўся вярце́ліся
ж. вярце́лася
н. вярце́лася
Загадны лад
2-я ас. вярці́ся вярці́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ве́рцячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярце́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вярчу́ ве́рцім
2-я ас. ве́рціш ве́рціце
3-я ас. ве́рціць ве́рцяць
Прошлы час
м. вярце́ў вярце́лі
ж. вярце́ла
н. вярце́ла
Загадны лад
2-я ас. вярці́ вярці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ве́рцячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вярці́мы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вярці́мы
Р. Вярці́м
Вярці́маў
Д. Вярці́мам
В. Вярці́мы
Т. Вярці́мамі
М. Вярці́мах

Вярці́нскія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Вярці́нскія
Р. Вярці́нскіх
Д. Вярці́нскім
В. Вярці́нскія
Т. Вярці́нскімі
М. Вярці́нскіх

вярці́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вярці́сты вярці́стая вярці́стае вярці́стыя
Р. вярці́стага вярці́стай
вярці́стае		 вярці́стага вярці́стых
Д. вярці́стаму вярці́стай вярці́стаму вярці́стым
В. вярці́сты (неадуш.)
вярці́стага (адуш.)		 вярці́стую вярці́стае вярці́стыя (неадуш.)
вярці́стых (адуш.)
Т. вярці́стым вярці́стай
вярці́стаю		 вярці́стым вярці́стымі
М. вярці́стым вярці́стай вярці́стым вярці́стых

Крыніцы: piskunou2012.

вярця́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вярця́чка вярця́чкі
Р. вярця́чкі вярця́чак
Д. вярця́чцы вярця́чкам
В. вярця́чку вярця́чак
Т. вярця́чкай
вярця́чкаю		 вярця́чкамі
М. вярця́чцы вярця́чках

Крыніцы: piskunou2012.