вярця́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вярця́чка | вярця́чкі | |
| вярця́чкі | вярця́чак | |
| вярця́чцы | вярця́чкам | |
| вярця́чку | вярця́чак | |
| вярця́чкай вярця́чкаю |
вярця́чкамі | |
| вярця́чцы | вярця́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)