Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

карумпі́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карумпі́раваны карумпі́раваная карумпі́раванае карумпі́раваныя
Р. карумпі́раванага карумпі́раванай
карумпі́раванае
карумпі́раванага карумпі́раваных
Д. карумпі́раванаму карумпі́раванай карумпі́раванаму карумпі́раваным
В. карумпі́раваны (неадуш.)
карумпі́раванага (адуш.)
карумпі́раваную карумпі́раванае карумпі́раваныя (неадуш.)
карумпі́раваных (адуш.)
Т. карумпі́раваным карумпі́раванай
карумпі́раванаю
карумпі́раваным карумпі́раванымі
М. карумпі́раваным карумпі́раванай карумпі́раваным карумпі́раваных

Кароткая форма: карумпі́равана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

карумпі́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карумпі́раваны карумпі́раваная карумпі́раванае карумпі́раваныя
Р. карумпі́раванага карумпі́раванай
карумпі́раванае
карумпі́раванага карумпі́раваных
Д. карумпі́раванаму карумпі́раванай карумпі́раванаму карумпі́раваным
В. карумпі́раваны (неадуш.)
карумпі́раванага (адуш.)
карумпі́раваную карумпі́раванае карумпі́раваныя (неадуш.)
карумпі́раваных (адуш.)
Т. карумпі́раваным карумпі́раванай
карумпі́раванаю
карумпі́раваным карумпі́раванымі
М. карумпі́раваным карумпі́раванай карумпі́раваным карумпі́раваных

Кароткая форма: карумпі́равана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

карумпі́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карумпі́рую карумпі́руем
2-я ас. карумпі́руеш карумпі́руеце
3-я ас. карумпі́руе карумпі́руюць
Прошлы час
м. карумпі́раваў карумпі́равалі
ж. карумпі́равала
н. карумпі́равала
Загадны лад
2-я ас. карумпі́руй карумпі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карумпі́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кару́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кару́на кару́ны
Р. кару́ны кару́н
Д. кару́не кару́нам
В. кару́ну кару́ны
Т. кару́най
кару́наю
кару́намі
М. кару́не кару́нах

Крыніцы: piskunou2012.

кару́начніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кару́начніца кару́начніцы
Р. кару́начніцы кару́начніц
Д. кару́начніцы кару́начніцам
В. кару́начніцу кару́начніц
Т. кару́начніцай
кару́начніцаю
кару́начніцамі
М. кару́начніцы кару́начніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кару́нд

‘каштоўны камень; ювелірны выраб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кару́нд карунды
Р. кару́нда карундаў
Д. кару́нду карундам
В. кару́нд карунды
Т. кару́ндам карундамі
М. кару́ндзе карундах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кару́нд

‘мінерал’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кару́нд
Р. кару́нду
Д. кару́нду
В. кару́нд
Т. кару́ндам
М. кару́ндзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кару́ндавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кару́ндавы кару́ндавая кару́ндавае кару́ндавыя
Р. кару́ндавага кару́ндавай
кару́ндавае
кару́ндавага кару́ндавых
Д. кару́ндаваму кару́ндавай кару́ндаваму кару́ндавым
В. кару́ндавы (неадуш.)
кару́ндавага (адуш.)
кару́ндавую кару́ндавае кару́ндавыя (неадуш.)
кару́ндавых (адуш.)
Т. кару́ндавым кару́ндавай
кару́ндаваю
кару́ндавым кару́ндавымі
М. кару́ндавым кару́ндавай кару́ндавым кару́ндавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кару́нкавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кару́нкавы кару́нкавая кару́нкавае кару́нкавыя
Р. кару́нкавага кару́нкавай
кару́нкавае
кару́нкавага кару́нкавых
Д. кару́нкаваму кару́нкавай кару́нкаваму кару́нкавым
В. кару́нкавы (неадуш.)
кару́нкавага (адуш.)
кару́нкавую кару́нкавае кару́нкавыя (неадуш.)
кару́нкавых (адуш.)
Т. кару́нкавым кару́нкавай
кару́нкаваю
кару́нкавым кару́нкавымі
М. кару́нкавым кару́нкавай кару́нкавым кару́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кару́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кару́нкавы кару́нкавая кару́нкавае кару́нкавыя
Р. кару́нкавага кару́нкавай
кару́нкавае
кару́нкавага кару́нкавых
Д. кару́нкаваму кару́нкавай кару́нкаваму кару́нкавым
В. кару́нкавы (неадуш.)
кару́нкавага (адуш.)
кару́нкавую кару́нкавае кару́нкавыя (неадуш.)
кару́нкавых (адуш.)
Т. кару́нкавым кару́нкавай
кару́нкаваю
кару́нкавым кару́нкавымі
М. кару́нкавым кару́нкавай кару́нкавым кару́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.