кару́начніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кару́начніца кару́начніцы
Р. кару́начніцы кару́начніц
Д. кару́начніцы кару́начніцам
В. кару́начніцу кару́начніц
Т. кару́начніцай
кару́начніцаю		 кару́начніцамі
М. кару́начніцы кару́начніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)