каламе́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каламе́шаны |
каламе́шаная |
каламе́шанае |
каламе́шаныя |
| Р. |
каламе́шанага |
каламе́шанай каламе́шанае |
каламе́шанага |
каламе́шаных |
| Д. |
каламе́шанаму |
каламе́шанай |
каламе́шанаму |
каламе́шаным |
| В. |
каламе́шаны (неадуш.) каламе́шанага (адуш.) |
каламе́шаную |
каламе́шанае |
каламе́шаныя (неадуш.) каламе́шаных (адуш.) |
| Т. |
каламе́шаным |
каламе́шанай каламе́шанаю |
каламе́шаным |
каламе́шанымі |
| М. |
каламе́шаным |
каламе́шанай |
каламе́шаным |
каламе́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
каламі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каламі́т |
каламі́ты |
| Р. |
каламі́та |
каламі́таў |
| Д. |
каламі́ту |
каламі́там |
| В. |
каламі́т |
каламі́ты |
| Т. |
каламі́там |
каламі́тамі |
| М. |
каламі́це |
каламі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
каламі́ты
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
каламі́ты |
| Р. |
каламі́таў |
| Д. |
каламі́там |
| В. |
каламі́ты |
| Т. |
каламі́тамі |
| М. |
каламі́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
каламка́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каламка́р |
каламка́ры |
| Р. |
каламка́ру |
каламка́раў |
| Д. |
каламка́ру |
каламка́рам |
| В. |
каламка́р |
каламка́ры |
| Т. |
каламка́рам |
каламка́рамі |
| М. |
каламка́ры |
каламка́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
каламу́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каламу́т |
| Р. |
каламу́ту |
| Д. |
каламу́ту |
| В. |
каламу́т |
| Т. |
каламу́там |
| М. |
каламу́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
каламу́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каламу́та |
| Р. |
каламу́ты |
| Д. |
каламу́це |
| В. |
каламу́ту |
| Т. |
каламу́тай каламу́таю |
| М. |
каламу́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
каламу́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| каламу́тна |
каламу́тней |
- |
каламу́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
каламу́тнасць |
| Р. |
каламу́тнасці |
| Д. |
каламу́тнасці |
| В. |
каламу́тнасць |
| Т. |
каламу́тнасцю |
| М. |
каламу́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.