заваява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заваю́ю |
заваю́ем |
| 2-я ас. |
заваю́еш |
заваю́еце |
| 3-я ас. |
заваю́е |
заваю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заваява́ў |
заваява́лі |
| ж. |
заваява́ла |
| н. |
заваява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заваю́й |
заваю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заваява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Завая́цін
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Завая́цін |
| Р. |
Завая́ціна |
| Д. |
Завая́ціну |
| В. |
Завая́цін |
| Т. |
Завая́цінам |
| М. |
Завая́ціне |
заве́дама
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| заве́дама |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
заве́даміць
‘запэўніць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заве́дамлю |
заве́дамім |
| 2-я ас. |
заве́даміш |
заве́даміце |
| 3-я ас. |
заве́даміць |
заве́дамяць |
| Прошлы час |
| м. |
заве́даміў |
заве́дамілі |
| ж. |
заве́даміла |
| н. |
заве́даміла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заве́дамі |
заве́даміце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заве́даміўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заве́дамы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заве́дамы |
заве́дамая |
заве́дамае |
заве́дамыя |
| Р. |
заве́дамага |
заве́дамай заве́дамае |
заве́дамага |
заве́дамых |
| Д. |
заве́дамаму |
заве́дамай |
заве́дамаму |
заве́дамым |
| В. |
заве́дамы (неадуш.) заве́дамага (адуш.) |
заве́дамую |
заве́дамае |
заве́дамыя (неадуш.) заве́дамых (адуш.) |
| Т. |
заве́дамым |
заве́дамай заве́дамаю |
заве́дамым |
заве́дамымі |
| М. |
заве́дамым |
заве́дамай |
заве́дамым |
заве́дамых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заве́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заве́дзены |
заве́дзеная |
заве́дзенае |
заве́дзеныя |
| Р. |
заве́дзенага |
заве́дзенай заве́дзенае |
заве́дзенага |
заве́дзеных |
| Д. |
заве́дзенаму |
заве́дзенай |
заве́дзенаму |
заве́дзеным |
| В. |
заве́дзены (неадуш.) заве́дзенага (адуш.) |
заве́дзеную |
заве́дзенае |
заве́дзеныя (неадуш.) заве́дзеных (адуш.) |
| Т. |
заве́дзеным |
заве́дзенай заве́дзенаю |
заве́дзеным |
заве́дзенымі |
| М. |
заве́дзеным |
заве́дзенай |
заве́дзеным |
заве́дзеных |
Кароткая форма: заве́дзена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заве́зены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заве́зены |
заве́зеная |
заве́зенае |
заве́зеныя |
| Р. |
заве́зенага |
заве́зенай заве́зенае |
заве́зенага |
заве́зеных |
| Д. |
заве́зенаму |
заве́зенай |
заве́зенаму |
заве́зеным |
| В. |
заве́зены (неадуш.) заве́зенага (адуш.) |
заве́зеную |
заве́зенае |
заве́зеныя (неадуш.) заве́зеных (адуш.) |
| Т. |
заве́зеным |
заве́зенай заве́зенаю |
заве́зеным |
заве́зенымі |
| М. |
заве́зеным |
заве́зенай |
заве́зеным |
заве́зеных |
Кароткая форма: заве́зена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заве́зці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завязу́ |
завязё́м |
| 2-я ас. |
завязе́ш |
завезяце́ |
| 3-я ас. |
завязе́ |
завязу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
завё́з |
заве́злі |
| ж. |
заве́зла |
| н. |
заве́зла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
завязі́ |
завязі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
завё́зшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.