Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэмультыпліка́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэмультыпліка́тар дэмультыпліка́тары
Р. дэмультыпліка́тара дэмультыпліка́тараў
Д. дэмультыпліка́тару дэмультыпліка́тарам
В. дэмультыпліка́тар дэмультыпліка́тары
Т. дэмультыпліка́тарам дэмультыпліка́тарамі
М. дэмультыпліка́тары дэмультыпліка́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

дэмуніцыпалізава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэмуніцыпалізава́ны дэмуніцыпалізава́ная дэмуніцыпалізава́нае дэмуніцыпалізава́ныя
Р. дэмуніцыпалізава́нага дэмуніцыпалізава́най
дэмуніцыпалізава́нае		 дэмуніцыпалізава́нага дэмуніцыпалізава́ных
Д. дэмуніцыпалізава́наму дэмуніцыпалізава́най дэмуніцыпалізава́наму дэмуніцыпалізава́ным
В. дэмуніцыпалізава́ны (неадуш.)
дэмуніцыпалізава́нага (адуш.)		 дэмуніцыпалізава́ную дэмуніцыпалізава́нае дэмуніцыпалізава́ныя (неадуш.)
дэмуніцыпалізава́ных (адуш.)
Т. дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́най
дэмуніцыпалізава́наю		 дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́нымі
М. дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́най дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дэмуніцыпалізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэмуніцыпалізава́ны дэмуніцыпалізава́ная дэмуніцыпалізава́нае дэмуніцыпалізава́ныя
Р. дэмуніцыпалізава́нага дэмуніцыпалізава́най
дэмуніцыпалізава́нае		 дэмуніцыпалізава́нага дэмуніцыпалізава́ных
Д. дэмуніцыпалізава́наму дэмуніцыпалізава́най дэмуніцыпалізава́наму дэмуніцыпалізава́ным
В. дэмуніцыпалізава́ны (неадуш.)
дэмуніцыпалізава́нага (адуш.)		 дэмуніцыпалізава́ную дэмуніцыпалізава́нае дэмуніцыпалізава́ныя (неадуш.)
дэмуніцыпалізава́ных (адуш.)
Т. дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́най
дэмуніцыпалізава́наю		 дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́нымі
М. дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́най дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́ных

Кароткая форма: дэмуніцыпалізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дэмуніцыпалізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэмуніцыпалізава́ны дэмуніцыпалізава́ная дэмуніцыпалізава́нае дэмуніцыпалізава́ныя
Р. дэмуніцыпалізава́нага дэмуніцыпалізава́най
дэмуніцыпалізава́нае		 дэмуніцыпалізава́нага дэмуніцыпалізава́ных
Д. дэмуніцыпалізава́наму дэмуніцыпалізава́най дэмуніцыпалізава́наму дэмуніцыпалізава́ным
В. дэмуніцыпалізава́ны (неадуш.)
дэмуніцыпалізава́нага (адуш.)		 дэмуніцыпалізава́ную дэмуніцыпалізава́нае дэмуніцыпалізава́ныя (неадуш.)
дэмуніцыпалізава́ных (адуш.)
Т. дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́най
дэмуніцыпалізава́наю		 дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́нымі
М. дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́най дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́ных

Кароткая форма: дэмуніцыпалізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дэмуніцыпалізава́цца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дэмуніцыпалізу́ецца дэмуніцыпалізу́юцца
Прошлы час
м. дэмуніцыпалізава́ўся дэмуніцыпалізава́ліся
ж. дэмуніцыпалізава́лася
н. дэмуніцыпалізава́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэмуніцыпалізава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэмуніцыпалізу́ю дэмуніцыпалізу́ем
2-я ас. дэмуніцыпалізу́еш дэмуніцыпалізу́еце
3-я ас. дэмуніцыпалізу́е дэмуніцыпалізу́юць
Прошлы час
м. дэмуніцыпалізава́ў дэмуніцыпалізава́лі
ж. дэмуніцыпалізава́ла
н. дэмуніцыпалізава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэмуніцыпалізу́й дэмуніцыпалізу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэмуніцыпалізу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

дэмуніцыпалізава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэмуніцыпалізу́ю дэмуніцыпалізу́ем
2-я ас. дэмуніцыпалізу́еш дэмуніцыпалізу́еце
3-я ас. дэмуніцыпалізу́е дэмуніцыпалізу́юць
Прошлы час
м. дэмуніцыпалізава́ў дэмуніцыпалізава́лі
ж. дэмуніцыпалізава́ла
н. дэмуніцыпалізава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэмуніцыпалізу́й дэмуніцыпалізу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэмуніцыпалізава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

дэмуніцыпаліза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэмуніцыпаліза́цыя
Р. дэмуніцыпаліза́цыі
Д. дэмуніцыпаліза́цыі
В. дэмуніцыпаліза́цыю
Т. дэмуніцыпаліза́цыяй
дэмуніцыпаліза́цыяю
М. дэмуніцыпаліза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэнамінава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэнамінава́ны дэнамінава́ная дэнамінава́нае дэнамінава́ныя
Р. дэнамінава́нага дэнамінава́най
дэнамінава́нае		 дэнамінава́нага дэнамінава́ных
Д. дэнамінава́наму дэнамінава́най дэнамінава́наму дэнамінава́ным
В. дэнамінава́ны (неадуш.)
дэнамінава́нага (адуш.)		 дэнамінава́ную дэнамінава́нае дэнамінава́ныя (неадуш.)
дэнамінава́ных (адуш.)
Т. дэнамінава́ным дэнамінава́най
дэнамінава́наю		 дэнамінава́ным дэнамінава́нымі
М. дэнамінава́ным дэнамінава́най дэнамінава́ным дэнамінава́ных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

дэнамінава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэнамінава́ны дэнамінава́ная дэнамінава́нае дэнамінава́ныя
Р. дэнамінава́нага дэнамінава́най
дэнамінава́нае		 дэнамінава́нага дэнамінава́ных
Д. дэнамінава́наму дэнамінава́най дэнамінава́наму дэнамінава́ным
В. дэнамінава́ны (неадуш.)
дэнамінава́нага (адуш.)		 дэнамінава́ную дэнамінава́нае дэнамінава́ныя (неадуш.)
дэнамінава́ных (адуш.)
Т. дэнамінава́ным дэнамінава́най
дэнамінава́наю		 дэнамінава́ным дэнамінава́нымі
М. дэнамінава́ным дэнамінава́най дэнамінава́ным дэнамінава́ных

Кароткая форма: дэнамінава́на.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.