дэмуніцыпалізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэмуніцыпалізава́ны дэмуніцыпалізава́ная дэмуніцыпалізава́нае дэмуніцыпалізава́ныя
Р. дэмуніцыпалізава́нага дэмуніцыпалізава́най
дэмуніцыпалізава́нае		 дэмуніцыпалізава́нага дэмуніцыпалізава́ных
Д. дэмуніцыпалізава́наму дэмуніцыпалізава́най дэмуніцыпалізава́наму дэмуніцыпалізава́ным
В. дэмуніцыпалізава́ны (неадуш.)
дэмуніцыпалізава́нага (адуш.)		 дэмуніцыпалізава́ную дэмуніцыпалізава́нае дэмуніцыпалізава́ныя (неадуш.)
дэмуніцыпалізава́ных (адуш.)
Т. дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́най
дэмуніцыпалізава́наю		 дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́нымі
М. дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́най дэмуніцыпалізава́ным дэмуніцыпалізава́ных

Кароткая форма: дэмуніцыпалізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)