уніта́зны
прыметнік, адносны
| уніта́зны | уніта́зная | уніта́знае | уніта́зныя | |
| уніта́знага | уніта́знай уніта́знае |
уніта́знага | уніта́зных | |
| уніта́знаму | уніта́знай | уніта́знаму | уніта́зным | |
| уніта́зны ( уніта́знага ( |
уніта́зную | уніта́знае | уніта́зныя ( уніта́зных ( |
|
| уніта́зным | уніта́знай уніта́знаю |
уніта́зным | уніта́знымі | |
| уніта́зным | уніта́знай | уніта́зным | уніта́зных | |
Крыніцы:
уніта́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| уніта́рнасць | |
| уніта́рнасці | |
| уніта́рнасці | |
| уніта́рнасць | |
| уніта́рнасцю | |
| уніта́рнасці |
Крыніцы:
уніта́рны
прыметнік, адносны
| уніта́рны | уніта́рная | уніта́рнае | уніта́рныя | |
| уніта́рнага | уніта́рнай уніта́рнае |
уніта́рнага | уніта́рных | |
| уніта́рнаму | уніта́рнай | уніта́рнаму | уніта́рным | |
| уніта́рны ( уніта́рнага ( |
уніта́рную | уніта́рнае | уніта́рныя ( уніта́рных ( |
|
| уніта́рным | уніта́рнай уніта́рнаю |
уніта́рным | уніта́рнымі | |
| уніта́рным | уніта́рнай | уніта́рным | уніта́рных | |
Крыніцы:
унітары́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| унітары́зм | |
| унітары́зму | |
| унітары́зму | |
| унітары́зм | |
| унітары́змам | |
| унітары́зме |
Крыніцы:
унітары́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| унітары́ст | унітары́сты | |
| унітары́ста | унітары́стаў | |
| унітары́сту | унітары́стам | |
| унітары́ста | унітары́стаў | |
| унітары́стам | унітары́стамі | |
| унітары́сце | унітары́стах |
Крыніцы:
унітары́сцкі
прыметнік, адносны
| унітары́сцкі | унітары́сцкая | унітары́сцкае | унітары́сцкія | |
| унітары́сцкага | унітары́сцкай унітары́сцкае |
унітары́сцкага | унітары́сцкіх | |
| унітары́сцкаму | унітары́сцкай | унітары́сцкаму | унітары́сцкім | |
| унітары́сцкі ( унітары́сцкага ( |
унітары́сцкую | унітары́сцкае | унітары́сцкія ( унітары́сцкіх ( |
|
| унітары́сцкім | унітары́сцкай унітары́сцкаю |
унітары́сцкім | унітары́сцкімі | |
| унітары́сцкім | унітары́сцкай | унітары́сцкім | унітары́сцкіх | |
Крыніцы:
унітарыя́нскі
прыметнік, адносны
| унітарыя́нскі | унітарыя́нская | унітарыя́нскае | унітарыя́нскія | |
| унітарыя́нскага | унітарыя́нскай унітарыя́нскае |
унітарыя́нскага | унітарыя́нскіх | |
| унітарыя́нскаму | унітарыя́нскай | унітарыя́нскаму | унітарыя́нскім | |
| унітарыя́нскі ( унітарыя́нскага ( |
унітарыя́нскую | унітарыя́нскае | унітарыя́нскія ( унітарыя́нскіх ( |
|
| унітарыя́нскім | унітарыя́нскай унітарыя́нскаю |
унітарыя́нскім | унітарыя́нскімі | |
| унітарыя́нскім | унітарыя́нскай | унітарыя́нскім | унітарыя́нскіх | |
Крыніцы:
уніто́ўваць
‘уводзіць што-небудзь у што-небудзь, як нітку (унітоўваць сцэну ў апавяданне)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| уніто́ўваю | уніто́ўваем | |
| уніто́ўваеш | уніто́ўваеце | |
| уніто́ўвае | уніто́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| уніто́ўваў | уніто́ўвалі | |
| уніто́ўвала | ||
| уніто́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| уніто́ўвай | уніто́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уніто́ўваючы | ||
Крыніцы:
унітыо́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| унітыо́л | |
| унітыо́лу | |
| унітыо́лу | |
| унітыо́л | |
| унітыо́лам | |
| унітыо́ле |
Крыніцы:
уніфармава́ны
прыметнік, адносны
| уніфармава́ны | уніфармава́ная | уніфармава́нае | уніфармава́ныя | |
| уніфармава́нага | уніфармава́най уніфармава́нае |
уніфармава́нага | уніфармава́ных | |
| уніфармава́наму | уніфармава́най | уніфармава́наму | уніфармава́ным | |
| уніфармава́ны ( уніфармава́нага ( |
уніфармава́ную | уніфармава́нае | уніфармава́ныя ( уніфармава́ных ( |
|
| уніфармава́ным | уніфармава́най уніфармава́наю |
уніфармава́ным | уніфармава́нымі | |
| уніфармава́ным | уніфармава́най | уніфармава́ным | уніфармава́ных | |
Крыніцы: