контрапунктава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
контрапункту́ецца |
контрапункту́юцца |
Прошлы час |
м. |
контрапунктава́ўся |
контрапунктава́ліся |
ж. |
контрапунктава́лася |
н. |
контрапунктава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
контрапунктава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
контрапунктава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
контрапункту́ю |
контрапункту́ем |
2-я ас. |
контрапункту́еш |
контрапункту́еце |
3-я ас. |
контрапункту́е |
контрапункту́юць |
Прошлы час |
м. |
контрапунктава́ў |
контрапунктава́лі |
ж. |
контрапунктава́ла |
н. |
контрапунктава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
контрапункту́й |
контрапункту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
контрапункту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
контрапункты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
контрапункты́ст |
контрапункты́сты |
Р. |
контрапункты́ста |
контрапункты́стаў |
Д. |
контрапункты́сту |
контрапункты́стам |
В. |
контрапункты́ста |
контрапункты́стаў |
Т. |
контрапункты́стам |
контрапункты́стамі |
М. |
контрапункты́сце |
контрапункты́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
контрапункты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
контрапункты́чны |
контрапункты́чная |
контрапункты́чнае |
контрапункты́чныя |
Р. |
контрапункты́чнага |
контрапункты́чнай контрапункты́чнае |
контрапункты́чнага |
контрапункты́чных |
Д. |
контрапункты́чнаму |
контрапункты́чнай |
контрапункты́чнаму |
контрапункты́чным |
В. |
контрапункты́чны (неадуш.) контрапункты́чнага (адуш.) |
контрапункты́чную |
контрапункты́чнае |
контрапункты́чныя (неадуш.) контрапункты́чных (адуш.) |
Т. |
контрапункты́чным |
контрапункты́чнай контрапункты́чнаю |
контрапункты́чным |
контрапункты́чнымі |
М. |
контрапункты́чным |
контрапункты́чнай |
контрапункты́чным |
контрапункты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
контраргуме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
контраргуме́нт |
контраргуме́нты |
Р. |
контраргуме́нту |
контраргуме́нтаў |
Д. |
контраргуме́нту |
контраргуме́нтам |
В. |
контраргуме́нт |
контраргуме́нты |
Т. |
контраргуме́нтам |
контраргуме́нтамі |
М. |
контраргуме́нце |
контраргуме́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
контрасігнава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
контрасігнава́нне |
Р. |
контрасігнава́ння |
Д. |
контрасігнава́нню |
В. |
контрасігнава́нне |
Т. |
контрасігнава́ннем |
М. |
контрасігнава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
контрасігнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
контрасігнава́ны |
контрасігнава́ная |
контрасігнава́нае |
контрасігнава́ныя |
Р. |
контрасігнава́нага |
контрасігнава́най контрасігнава́нае |
контрасігнава́нага |
контрасігнава́ных |
Д. |
контрасігнава́наму |
контрасігнава́най |
контрасігнава́наму |
контрасігнава́ным |
В. |
контрасігнава́ны (неадуш.) контрасігнава́нага (адуш.) |
контрасігнава́ную |
контрасігнава́нае |
контрасігнава́ныя (неадуш.) контрасігнава́ных (адуш.) |
Т. |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́най контрасігнава́наю |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́нымі |
М. |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́най |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
контрасігнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
контрасігнава́ны |
контрасігнава́ная |
контрасігнава́нае |
контрасігнава́ныя |
Р. |
контрасігнава́нага |
контрасігнава́най контрасігнава́нае |
контрасігнава́нага |
контрасігнава́ных |
Д. |
контрасігнава́наму |
контрасігнава́най |
контрасігнава́наму |
контрасігнава́ным |
В. |
контрасігнава́ны (неадуш.) контрасігнава́нага (адуш.) |
контрасігнава́ную |
контрасігнава́нае |
контрасігнава́ныя (неадуш.) контрасігнава́ных (адуш.) |
Т. |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́най контрасігнава́наю |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́нымі |
М. |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́най |
контрасігнава́ным |
контрасігнава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
контрасігнава́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
контрасігну́ецца |
контрасігну́юцца |
Прошлы час |
м. |
контрасігнава́ўся |
контрасігнава́ліся |
ж. |
контрасігнава́лася |
н. |
контрасігнава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.