замані́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заманю́ |
зама́нім |
| 2-я ас. |
зама́ніш |
зама́ніце |
| 3-я ас. |
зама́ніць |
зама́няць |
| Прошлы час |
| м. |
замані́ў |
замані́лі |
| ж. |
замані́ла |
| н. |
замані́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
замані́ |
замані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
замані́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зама́нлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зама́нлівасць |
| Р. |
зама́нлівасці |
| Д. |
зама́нлівасці |
| В. |
зама́нлівасць |
| Т. |
зама́нлівасцю |
| М. |
зама́нлівасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зама́нлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зама́нлівы |
зама́нлівая |
зама́нлівае |
зама́нлівыя |
| Р. |
зама́нлівага |
зама́нлівай зама́нлівае |
зама́нлівага |
зама́нлівых |
| Д. |
зама́нліваму |
зама́нлівай |
зама́нліваму |
зама́нлівым |
| В. |
зама́нлівы (неадуш.) зама́нлівага (адуш.) |
зама́нлівую |
зама́нлівае |
зама́нлівыя (неадуш.) зама́нлівых (адуш.) |
| Т. |
зама́нлівым |
зама́нлівай зама́нліваю |
зама́нлівым |
зама́нлівымі |
| М. |
зама́нлівым |
зама́нлівай |
зама́нлівым |
зама́нлівых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заману́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
замане́цца |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
заману́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зама́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зама́ньванне |
| Р. |
зама́ньвання |
| Д. |
зама́ньванню |
| В. |
зама́ньванне |
| Т. |
зама́ньваннем |
| М. |
зама́ньванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зама́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зама́ньваюся |
зама́ньваемся |
| 2-я ас. |
зама́ньваешся |
зама́ньваецеся |
| 3-я ас. |
зама́ньваецца |
зама́ньваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
зама́ньваўся |
зама́ньваліся |
| ж. |
зама́ньвалася |
| н. |
зама́ньвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зама́ньваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зама́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зама́ньваю |
зама́ньваем |
| 2-я ас. |
зама́ньваеш |
зама́ньваеце |
| 3-я ас. |
зама́ньвае |
зама́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
зама́ньваў |
зама́ньвалі |
| ж. |
зама́ньвала |
| н. |
зама́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зама́ньвай |
зама́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зама́ньваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
за́маразак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
за́маразак |
за́маразкі |
| Р. |
за́маразку |
за́маразкаў |
| Д. |
за́маразку |
за́маразкам |
| В. |
за́маразак |
за́маразкі |
| Т. |
за́маразкам |
за́маразкамі |
| М. |
за́маразку |
за́маразках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
за́маразкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
за́маразкі |
| Р. |
за́маразкаў |
| Д. |
за́маразкам |
| В. |
за́маразкі |
| Т. |
за́маразкамі |
| М. |
за́маразках |
Крыніцы:
sbm2012.