замані́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заманю́ зама́нім
2-я ас. зама́ніш зама́ніце
3-я ас. зама́ніць зама́няць
Прошлы час
м. замані́ў замані́лі
ж. замані́ла
н. замані́ла
Загадны лад
2-я ас. замані́ замані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час замані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)