закале́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
закале́лы |
закале́лая |
закале́лае |
закале́лыя |
Р. |
закале́лага |
закале́лай закале́лае |
закале́лага |
закале́лых |
Д. |
закале́ламу |
закале́лай |
закале́ламу |
закале́лым |
В. |
закале́лы (неадуш.) закале́лага (адуш.) |
закале́лую |
закале́лае |
закале́лыя (неадуш.) закале́лых (адуш.) |
Т. |
закале́лым |
закале́лай закале́лаю |
закале́лым |
закале́лымі |
М. |
закале́лым |
закале́лай |
закале́лым |
закале́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зака́лец
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зака́лец |
Р. |
зака́льцу |
Д. |
зака́льцу |
В. |
зака́лец |
Т. |
зака́льцам |
М. |
зака́льцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
закале́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закале́ю |
закале́ем |
2-я ас. |
закале́еш |
закале́еце |
3-я ас. |
закале́е |
закале́юць |
Прошлы час |
м. |
закале́ў |
закале́лі |
ж. |
закале́ла |
н. |
закале́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
закале́й |
закале́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закале́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
закалё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
закалё́ны |
закалё́ная |
закалё́нае |
закалё́ныя |
Р. |
закалё́нага |
закалё́най закалё́нае |
закалё́нага |
закалё́ных |
Д. |
закалё́наму |
закалё́най |
закалё́наму |
закалё́ным |
В. |
закалё́ны (неадуш.) закалё́нага (адуш.) |
закалё́ную |
закалё́нае |
закалё́ныя (неадуш.) закалё́ных (адуш.) |
Т. |
закалё́ным |
закалё́най закалё́наю |
закалё́ным |
закалё́нымі |
М. |
закалё́ным |
закалё́най |
закалё́ным |
закалё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Закалі́ўе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Закалі́ўе |
Р. |
Закалі́ўя |
Д. |
Закалі́ўю |
В. |
Закалі́ўе |
Т. |
Закалі́ўем |
М. |
Закалі́ўі |
Закалне́чча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Закалне́чча |
Р. |
Закалне́чча |
Д. |
Закалне́ччу |
В. |
Закалне́чча |
Т. |
Закалне́ччам |
М. |
Закалне́ччы |
закало́дзець
‘запуставаць, прыйсці ў непрыдатнасць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
закало́дзее |
закало́дзеюць |
Прошлы час |
м. |
закало́дзеў |
закало́дзелі |
ж. |
закало́дзела |
н. |
закало́дзела |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закало́дзеўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
закало́дзіць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закало́джу |
закало́дзім |
2-я ас. |
закало́дзіш |
закало́дзіце |
3-я ас. |
закало́дзіць |
закало́дзяць |
Прошлы час |
м. |
закало́дзіў |
закало́дзілі |
ж. |
закало́дзіла |
н. |
закало́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
закало́дзь |
закало́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закало́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
закало́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
закало́т |
закало́ты |
Р. |
закало́ту |
закало́таў |
Д. |
закало́ту |
закало́там |
В. |
закало́т |
закало́ты |
Т. |
закало́там |
закало́тамі |
М. |
закало́це |
закало́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.