закало́дзець
‘запуставаць, прыйсці ў непрыдатнасць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| закало́дзее | закало́дзеюць | |
| Прошлы час | ||
| закало́дзеў | закало́дзелі | |
| закало́дзела | ||
| закало́дзела | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| закало́дзеўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)