Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

зазо́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зазо́ў зазо́вы
Р. зазо́ву зазо́ваў
Д. зазо́ву зазо́вам
В. зазо́ў зазо́вы
Т. зазо́вам зазо́вамі
М. зазо́ве зазо́вах

Крыніцы: piskunou2012.

зазо́хаць

‘пачаць зохаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зазо́хаю зазо́хаем
2-я ас. зазо́хаеш зазо́хаеце
3-я ас. зазо́хае зазо́хаюць
Прошлы час
м. зазо́хаў зазо́халі
ж. зазо́хала
н. зазо́хала
Загадны лад
2-я ас. зазо́хай зазо́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зазо́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

зазро́на

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зазро́на - -

Крыніцы: piskunou2012.

зазро́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зазро́ны зазро́ная зазро́нае зазро́ныя
Р. зазро́нага зазро́най
зазро́нае		 зазро́нага зазро́ных
Д. зазро́наму зазро́най зазро́наму зазро́ным
В. зазро́ны (неадуш.)
зазро́нага (адуш.)		 зазро́ную зазро́нае зазро́ныя (неадуш.)
зазро́ных (адуш.)
Т. зазро́ным зазро́най
зазро́наю		 зазро́ным зазро́нымі
М. зазро́ным зазро́най зазро́ным зазро́ных

Крыніцы: piskunou2012.

за́зуб

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. за́зуб за́зубы
Р. за́зуба за́зубаў
Д. за́зубу за́зубам
В. за́зуб за́зубы
Т. за́зубам за́зубамі
М. за́зубе за́зубах

Іншыя варыянты: зазу́б.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зазу́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зазу́б зазу́бы
Р. зазу́ба зазу́баў
Д. зазу́бу зазу́бам
В. зазу́б зазу́бы
Т. зазу́бам зазу́бамі
М. зазу́бе зазу́бах

Іншыя варыянты: за́зуб.

Крыніцы: nazounik2008.

за́зубенны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. за́зубенны за́зубенная за́зубеннае за́зубенныя
Р. за́зубеннага за́зубеннай
за́зубеннае		 за́зубеннага за́зубенных
Д. за́зубеннаму за́зубеннай за́зубеннаму за́зубенным
В. за́зубенны
за́зубеннага		 за́зубенную за́зубеннае за́зубенныя
за́зубенных
Т. за́зубенным за́зубеннай
за́зубеннаю		 за́зубенным за́зубеннымі
М. за́зубенным за́зубеннай за́зубенным за́зубенных

Крыніцы: tsblm1996.

за́зубень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. за́зубень за́зубні
Р. за́зубня за́зубняў
Д. за́зубню за́зубням
В. за́зубень за́зубні
Т. за́зубнем за́зубнямі
М. за́зубні за́зубнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зазу́біна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зазу́біна зазу́біны
Р. зазу́біны зазу́бін
Д. зазу́біне зазу́бінам
В. зазу́біну зазу́біны
Т. зазу́бінай
зазу́бінаю		 зазу́бінамі
М. зазу́біне зазу́бінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

зазу́бінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зазу́бінка зазу́бінкі
Р. зазу́бінкі зазу́бінак
Д. зазу́бінцы зазу́бінкам
В. зазу́бінку зазу́бінкі
Т. зазу́бінкай
зазу́бінкаю		 зазу́бінкамі
М. зазу́бінцы зазу́бінках

Крыніцы: piskunou2012.