зазу́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зазу́б | зазу́бы | |
| зазу́ба | зазу́баў | |
| зазу́бу | зазу́бам | |
| зазу́б | зазу́бы | |
| зазу́бам | зазу́бамі | |
| зазу́бе | зазу́бах |
Іншыя варыянты: за́зуб.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)