заарыштава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заарыштава́ны |
заарыштава́ная |
заарыштава́нае |
заарыштава́ныя |
| Р. |
заарыштава́нага |
заарыштава́най
заарыштава́нае |
заарыштава́нага |
заарыштава́ных |
| Д. |
заарыштава́наму |
заарыштава́най |
заарыштава́наму |
заарыштава́ным |
| В. |
заарыштава́ны (неадуш.)
заарыштава́нага (адуш.) |
заарыштава́ную |
заарыштава́нае |
заарыштава́ныя (неадуш.)
заарыштава́ных (адуш.) |
| Т. |
заарыштава́ным |
заарыштава́най
заарыштава́наю |
заарыштава́ным |
заарыштава́нымі |
| М. |
заарыштава́ным |
заарыштава́най |
заарыштава́ным |
заарыштава́ных |
Кароткая форма: заарыштава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заарыштава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заарышту́ю |
заарышту́ем |
| 2-я ас. |
заарышту́еш |
заарышту́еце |
| 3-я ас. |
заарышту́е |
заарышту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заарыштава́ў |
заарыштава́лі |
| ж. |
заарыштава́ла |
| н. |
заарыштава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заарышту́й |
заарышту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
заарыштава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заарышто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заарышто́ўваю |
заарышто́ўваем |
| 2-я ас. |
заарышто́ўваеш |
заарышто́ўваеце |
| 3-я ас. |
заарышто́ўвае |
заарышто́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заарышто́ўваў |
заарышто́ўвалі |
| ж. |
заарышто́ўвала |
| н. |
заарышто́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заарышто́ўвай |
заарышто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
заарышто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зааса́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зааса́д |
заасады́ |
| Р. |
зааса́да |
заасадо́ў |
| Д. |
зааса́ду |
заасада́м |
| В. |
зааса́д |
заасады́ |
| Т. |
зааса́дам |
заасада́мі |
| М. |
зааса́дзе |
заасада́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зааса́даўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зааса́даўскі |
зааса́даўская |
зааса́даўскае |
зааса́даўскія |
| Р. |
зааса́даўскага |
зааса́даўскай
зааса́даўскае |
зааса́даўскага |
зааса́даўскіх |
| Д. |
зааса́даўскаму |
зааса́даўскай |
зааса́даўскаму |
зааса́даўскім |
| В. |
зааса́даўскі (неадуш.)
зааса́даўскага (адуш.) |
зааса́даўскую |
зааса́даўскае |
зааса́даўскія (неадуш.)
зааса́даўскіх (адуш.) |
| Т. |
зааса́даўскім |
зааса́даўскай
зааса́даўскаю |
зааса́даўскім |
зааса́даўскімі |
| М. |
зааса́даўскім |
зааса́даўскай |
зааса́даўскім |
зааса́даўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
заасі́ды
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
заасі́ды |
| Р. |
заасі́даў |
| Д. |
заасі́дам |
| В. |
заасі́ды |
| Т. |
заасі́дамі |
| М. |
заасі́дах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
зааспо́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зааспо́ра |
зааспо́ры |
| Р. |
зааспо́ры |
зааспо́р |
| Д. |
зааспо́ры |
зааспо́рам |
| В. |
зааспо́ру |
зааспо́ры |
| Т. |
зааспо́рай
зааспо́раю |
зааспо́рамі |
| М. |
зааспо́ры |
зааспо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Заастраве́чча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Заастраве́чча |
| Р. |
Заастраве́чча |
| Д. |
Заастраве́ччу |
| В. |
Заастраве́чча |
| Т. |
Заастраве́ччам |
| М. |
Заастраве́ччы |