Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэтэрміна́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэтэрміна́цыя
Р. дэтэрміна́цыі
Д. дэтэрміна́цыі
В. дэтэрміна́цыю
Т. дэтэрміна́цыяй
дэтэрміна́цыяю
М. дэтэрміна́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дэтэрміні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэтэрміні́зм
Р. дэтэрміні́зму
Д. дэтэрміні́зму
В. дэтэрміні́зм
Т. дэтэрміні́змам
М. дэтэрміні́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэтэрміні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэтэрміні́ст дэтэрміні́сты
Р. дэтэрміні́ста дэтэрміні́стаў
Д. дэтэрміні́сту дэтэрміні́стам
В. дэтэрміні́ста дэтэрміні́стаў
Т. дэтэрміні́стам дэтэрміні́стамі
М. дэтэрміні́сце дэтэрміні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дэтэрміністы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэтэрміністы́чны дэтэрміністы́чная дэтэрміністы́чнае дэтэрміністы́чныя
Р. дэтэрміністы́чнага дэтэрміністы́чнай
дэтэрміністы́чнае		 дэтэрміністы́чнага дэтэрміністы́чных
Д. дэтэрміністы́чнаму дэтэрміністы́чнай дэтэрміністы́чнаму дэтэрміністы́чным
В. дэтэрміністы́чны (неадуш.)
дэтэрміністы́чнага (адуш.)		 дэтэрміністы́чную дэтэрміністы́чнае дэтэрміністы́чныя (неадуш.)
дэтэрміністы́чных (адуш.)
Т. дэтэрміністы́чным дэтэрміністы́чнай
дэтэрміністы́чнаю		 дэтэрміністы́чным дэтэрміністы́чнымі
М. дэтэрміністы́чным дэтэрміністы́чнай дэтэрміністы́чным дэтэрміністы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дэтэрміні́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэтэрміні́сцкі дэтэрміні́сцкая дэтэрміні́сцкае дэтэрміні́сцкія
Р. дэтэрміні́сцкага дэтэрміні́сцкай
дэтэрміні́сцкае		 дэтэрміні́сцкага дэтэрміні́сцкіх
Д. дэтэрміні́сцкаму дэтэрміні́сцкай дэтэрміні́сцкаму дэтэрміні́сцкім
В. дэтэрміні́сцкі (неадуш.)
дэтэрміні́сцкага (адуш.)		 дэтэрміні́сцкую дэтэрміні́сцкае дэтэрміні́сцкія (неадуш.)
дэтэрміні́сцкіх (адуш.)
Т. дэтэрміні́сцкім дэтэрміні́сцкай
дэтэрміні́сцкаю		 дэтэрміні́сцкім дэтэрміні́сцкімі
М. дэтэрміні́сцкім дэтэрміні́сцкай дэтэрміні́сцкім дэтэрміні́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дэтэрыяра́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дэтэрыяра́цыя
Р. дэтэрыяра́цыі
Д. дэтэрыяра́цыі
В. дэтэрыяра́цыю
Т. дэтэрыяра́цыяй
дэтэрыяра́цыяю
М. дэтэрыяра́цыі

Крыніцы: piskunou2012.