дэтэрміні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэтэрміні́ст дэтэрміні́сты
Р. дэтэрміні́ста дэтэрміні́стаў
Д. дэтэрміні́сту дэтэрміні́стам
В. дэтэрміні́ста дэтэрміні́стаў
Т. дэтэрміні́стам дэтэрміні́стамі
М. дэтэрміні́сце дэтэрміні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)