дэтэрміні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дэтэрміні́ст | дэтэрміні́сты | |
дэтэрміні́ста | дэтэрміні́стаў | |
дэтэрміні́сту | дэтэрміні́стам | |
дэтэрміні́ста | дэтэрміні́стаў | |
дэтэрміні́стам | дэтэрміні́стамі | |
дэтэрміні́сце | дэтэрміні́стах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)