Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дазо́рца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дазо́рца дазо́рцы
Р. дазо́рцы дазо́рцаў
Д. дазо́рцу дазо́рцам
В. дазо́рцу дазо́рцаў
Т. дазо́рцам дазо́рцамі
М. дазо́рцы дазо́рцах

Крыніцы: piskunou2012.

дазо́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дазо́рчы дазо́рчая дазо́рчае дазо́рчыя
Р. дазо́рчага дазо́рчай
дазо́рчае		 дазо́рчага дазо́рчых
Д. дазо́рчаму дазо́рчай дазо́рчаму дазо́рчым
В. дазо́рчы (неадуш.)
дазо́рчага (адуш.)		 дазо́рчую дазо́рчае дазо́рчыя (неадуш.)
дазо́рчых (адуш.)
Т. дазо́рчым дазо́рчай
дазо́рчаю		 дазо́рчым дазо́рчымі
М. дазо́рчым дазо́рчай дазо́рчым дазо́рчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

дазо́рчы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. дазо́рчы дазо́рчыя
Р. дазо́рчага дазо́рчых
Д. дазо́рчаму дазо́рчым
В. дазо́рчага дазо́рчых
Т. дазо́рчым дазо́рчымі
М. дазо́рчым дазо́рчых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

дазя́ла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дазя́ла - -

Крыніцы: piskunou2012.