дазо́рца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| дазо́рца | дазо́рцы | |
| дазо́рцы | дазо́рцаў | |
| дазо́рцу | дазо́рцам | |
| дазо́рцу | дазо́рцаў | |
| дазо́рцам | дазо́рцамі | |
| дазо́рцы | дазо́рцах |
Крыніцы:
дазо́рца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| дазо́рца | дазо́рцы | |
| дазо́рцы | дазо́рцаў | |
| дазо́рцу | дазо́рцам | |
| дазо́рцу | дазо́рцаў | |
| дазо́рцам | дазо́рцамі | |
| дазо́рцы | дазо́рцах |
Крыніцы:
дазо́рчы
прыметнік, адносны
| дазо́рчы | дазо́рчая | дазо́рчае | дазо́рчыя | |
| дазо́рчага | дазо́рчай дазо́рчае |
дазо́рчага | дазо́рчых | |
| дазо́рчаму | дазо́рчай | дазо́рчаму | дазо́рчым | |
| дазо́рчы ( дазо́рчага ( |
дазо́рчую | дазо́рчае | дазо́рчыя ( дазо́рчых ( |
|
| дазо́рчым | дазо́рчай дазо́рчаю |
дазо́рчым | дазо́рчымі | |
| дазо́рчым | дазо́рчай | дазо́рчым | дазо́рчых | |
Крыніцы:
дазо́рчы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| дазо́рчы | дазо́рчыя | |
| дазо́рчага | дазо́рчых | |
| дазо́рчаму | дазо́рчым | |
| дазо́рчага | дазо́рчых | |
| дазо́рчым | дазо́рчымі | |
| дазо́рчым | дазо́рчых |
Крыніцы:
дазя́ла
прыслоўе
| дазя́ла | - | - |
Крыніцы: