дазо́рчы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| дазо́рчы | дазо́рчыя | |
| дазо́рчага | дазо́рчых | |
| дазо́рчаму | дазо́рчым | |
| дазо́рчага | дазо́рчых | |
| дазо́рчым | дазо́рчымі | |
| дазо́рчым | дазо́рчых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)