дазо́рчы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. дазо́рчы дазо́рчыя
Р. дазо́рчага дазо́рчых
Д. дазо́рчаму дазо́рчым
В. дазо́рчага дазо́рчых
Т. дазо́рчым дазо́рчымі
М. дазо́рчым дазо́рчых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)