араме́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
араме́йскі |
араме́йская |
араме́йскае |
араме́йскія |
| Р. |
араме́йскага |
араме́йскай араме́йскае |
араме́йскага |
араме́йскіх |
| Д. |
араме́йскаму |
араме́йскай |
араме́йскаму |
араме́йскім |
| В. |
араме́йскі (неадуш.) араме́йскага (адуш.) |
араме́йскую |
араме́йскае |
араме́йскія (неадуш.) араме́йскіх (адуш.) |
| Т. |
араме́йскім |
араме́йскай араме́йскаю |
араме́йскім |
араме́йскімі |
| М. |
араме́йскім |
араме́йскай |
араме́йскім |
араме́йскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арангута́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арангута́н |
арангута́ны |
| Р. |
арангута́на |
арангута́наў |
| Д. |
арангута́ну |
арангута́нам |
| В. |
арангута́на |
арангута́наў |
| Т. |
арангута́нам |
арангута́намі |
| М. |
арангута́не |
арангута́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арангута́нг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арангута́нг |
арангута́нгі |
| Р. |
арангута́нга |
арангута́нгаў |
| Д. |
арангута́нгу |
арангута́нгам |
| В. |
арангута́нга |
арангута́нгаў |
| Т. |
арангута́нгам |
арангута́нгамі |
| М. |
арангута́нгу |
арангута́нгах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
арандава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
арандава́нне |
| Р. |
арандава́ння |
| Д. |
арандава́нню |
| В. |
арандава́нне |
| Т. |
арандава́ннем |
| М. |
арандава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арандава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
арандава́ны |
арандава́ная |
арандава́нае |
арандава́ныя |
| Р. |
арандава́нага |
арандава́най арандава́нае |
арандава́нага |
арандава́ных |
| Д. |
арандава́наму |
арандава́най |
арандава́наму |
арандава́ным |
| В. |
арандава́ны (неадуш.) арандава́нага (адуш.) |
арандава́ную |
арандава́нае |
арандава́ныя (неадуш.) арандава́ных (адуш.) |
| Т. |
арандава́ным |
арандава́най арандава́наю |
арандава́ным |
арандава́нымі |
| М. |
арандава́ным |
арандава́най |
арандава́ным |
арандава́ных |
Кароткая форма: арандава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арандава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
арандава́ны |
арандава́ная |
арандава́нае |
арандава́ныя |
| Р. |
арандава́нага |
арандава́най арандава́нае |
арандава́нага |
арандава́ных |
| Д. |
арандава́наму |
арандава́най |
арандава́наму |
арандава́ным |
| В. |
арандава́ны (неадуш.) арандава́нага (адуш.) |
арандава́ную |
арандава́нае |
арандава́ныя (неадуш.) арандава́ных (адуш.) |
| Т. |
арандава́ным |
арандава́най арандава́наю |
арандава́ным |
арандава́нымі |
| М. |
арандава́ным |
арандава́най |
арандава́ным |
арандава́ных |
Кароткая форма: арандава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арандава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
аранду́ецца |
аранду́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
арандава́ўся |
арандава́ліся |
| ж. |
арандава́лася |
| н. |
арандава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.