арангута́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
арангута́н | арангута́ны | |
арангута́на | арангута́наў | |
арангута́ну | арангута́нам | |
арангута́на | арангута́наў | |
арангута́нам | арангута́намі | |
арангута́не | арангута́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)