Verbum

Квок ’жабурынне’ (Нас., Гарэц.). Гл. квокаць і квактанне.

Кво́ка ’квактуха’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. квок-квок.

Кво́канне ’жабурынне’ (Нар. лекс.). Гл. квок, квактанне.

Кво́каць — жабы квокаюць (ДАБМ). Гл. квакаць.

Кво́кі ’квактанне’ (Сцяшк.). Гл. квок-квок і квока.

Кво́кля ’квактуха, курыца, якая водзіць куранят’ (ТСБМ, Нар. лекс.). Для аддзеяслоўных назоўнікаў, якія абазначаюць назвы асоб (жывёл, птушак), характэрная пеяратыўная суфіксацыя на ‑ля. Параўн. піскля ’піскуха’, бегля ’непаседа’ (Сцяцко, Афікс. наз., 53).

Кво́ктушка ’квактуха’ (Мат. Гом.). Гл. квактаць.

Кво́куш-кво́куш ’падзыўныя для закліку квактухі з пісклятамі (куранятамі)’ (Бяльк.). Гл. квок-квок.

Квок-квок ’квактаць (пра курыцу)’ (Нік. Напаў.). Гукапераймальнае.

Кво́ленечкі ’кволы’ (Нар. словатв.). Гл. кволы.